Bu dünya da yaşam sürmek garip değil mi? Bir şey benden çalındığı zaman dünya buna kayıtsız kalıyor. Kaybettiklerimi geri almamı engellemek içinse elinden geleni yapıyor. Fakat şimdi düşünüyorum da hiç öyle canımı dişime takarak dövüştüm mü? Sürekli kaçtım. Bir yandan da dünya'nın ne kadar adaletsiz olduğundan dem vurdum. Hayatımı ortaya koyarak bir kez bile dövüşmedim. Sürekli aldılar. Bense hep pişman oldum. Ayaklarımın üzerinde durmuş olsaydım ne olurdu acaba? Hayatım boşa çabalamakla geçebilirdi; ama belki şimdiki kadar boşlukta hissetmezdim kendimi.
Diğer insanların bu şekilde acı çekmesini ve fedakarlık etmesini nasıl haklı gösterebilirsiniz? Sadece dayanıksız bir bahaneyle kendinizi rasyonelleştiriyorsunuz! Dünyada hiç kimse sizin için feda edilmeyi hak etmedi.