Eğin’den yüzlerce kilometre uzakta dünyaya gelip, ruhumda bir yerlerde aitliğini hissettiğim canım memleketimin öyküleri… Kitaptaki öyküleri okurken kendimi Kemaliye’nin taşlı yollarında, tarih kokulu sokaklarında, ahşap kokulu evlerinde, buz gibi akan sularının yanında, Munzur’un eteklerinde gibi hissettim. Yormayan, geçmişe götüren bir yaz esintisi tadında…
Çok sevdiğim, kitaptan bir alıntıyla veda ediyorum. :) Keyifli okumalar…
“İnsanlar doğdukları toprakları, hatta doğmadıkları halde atalarının yaşadıkları kentleri, binbir güçlükle geçen yaşam günlerinden sonra, nasıl böylesine severlerdi? Vatan sevgisi her Eğinlinin gücüydü.”
