Lütfü Erişçi Gönderileri
Lütfü Erişçi kitaplarını, Lütfü Erişçi sözleri ve alıntılarını, Lütfü Erişçi yazarlarını, Lütfü Erişçi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
1927'de yalnız 4 kişiden fazla işçi çalıştıran sınai müesseselerde 147.712 işçi sayılıyordu. bu miktarın 37.640'ı kadın, 22.941'i 14 yaşından küçük çocuklardı.
büyük millet meclisi'nin işçi sınıfı hareketlerine karşı tutumu
büyük millet meclisi hükümetinin işçi sınıfı karşısındaki durumu, istanbul idaresine el koyduktan sonra büsbütün vazıhlaşmıştır. bu tarihten sonra vakıa türkiye sosyalit partisi gibi provokasyon aleti birtakım teşekküllerin devamına imkan bırakılmamışsa da, işçi sınıfının devam eden teşkilatlanma ve sosyalist temayülleri katiyen müsait karşılanmamıştır.
istanbulda işçi çiftçi sosyalist fırkası kurmak teşebbüsüne girişiliyordu "temmuz 1919"
osmanlı'da batılı sermaye ile kurulmuş fabrika örneği
ingiliz the oriental carpet manifactur ltd. ş,irketinin halı tezgahlarında çalışan on beş bin kadın ve çocuk işçinin ekseriyeti ancak 1,6 kuruş alabiliyorlardır.
1912 senesinin ilk aylarında istanbul'da sendikalaşma hareketi tekrar canlanmıştır. bu sıralarda bir amele kulübünden başka terzi, şemsiyeci, döşemeci, mücellit, değirmenci, berber, bira fabrikası işçileri, eczacı, cibali reji işçileri arasında sendikalar kurulmaya başlamıştır. ayrıca osmanlı sosyalist fırkası tekrar faaliyete geçmiye hazırlanıyordu.
bu sıralarda 31 mart isyanını müteakip istanbul ve civarında ilan edilen idarei örfiye, işçi sınıfı üzerinde yeni bir baskı vasıtası olmuştur.
eski osmanlı amele cemiyeti müntesipleri osmanlı terakki sanayi cemiyeti'ni kuruyorlar..
1908 temmuzunda saray istibdatının yıkılmasında işçi sınıfın amiller arasında olduğu asla inkar edilemez.
osmanlı'da üretimde kadınların ve çocukların rolü
kadın ve çocuk işçiler gittikçe fazlalaşıyordu. bilhassa mensucat sanayiinde ötedenberi çalışmakta olan kız çocuklar ve kadınlar, diğer sanayi şubelerinde kullanılmaya başlanmıştı. mesela 1897 de istanbul'da kibrit fabrikasında çalışan 201 işçinin 121'i kadın ve kızdı. bakırköy bez fabrikasında çalışan 1000 işçinin yarısını çocuklar teşkil ediyordu.
iş günü 16 saati buluyor, muvakkat ve acemi işçilerin aldığı ücretler, hayat şartlarının ağırlaşmasına rağmen 6-7 kuruşu geçmiyor, zirai sahada ise birkaç kuruşa iniyordu.