M.Yakup Buğra Gönderileri
M.Yakup Buğra kitaplarını, M.Yakup Buğra sözleri ve alıntılarını, M.Yakup Buğra yazarlarını, M.Yakup Buğra yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Hâlâ da ateş içindeler..
Bugün Türkiye'de demokrasinin adalet ve insanca yaşama hukukunun ne olduğunu gördüğümde, memleketimin insanlarının başından geçen bu dönem, hakikaten ateş içinde yaşamak gibiydi. Rabbimden onları bu felaket durumdan bir an önce kurtarmasını diledim.
Kısacası komünistlerin hareket dedikleri şey temizleme, sindirme yani bütün halkı dizginlemek için devamlı kontrol edip rejimden şikayetçi fikir ve akımların önüne geçip yok etmek için bitmez tükenmez bir kızıl terör havasını sürekli hale getirmekten ibaretti.
"Yıldızlar parıldar, karardığında gökteki çatım,
Rabbim gelir yâdıma, karardığında bahtım."
Abdülhamid Ahun' un cezasının 8 yıldan 20 yıla çıkmasına sebep olan şiir... "Hapishanede yatmasına rağmen zihniyeti değişmemiş" denilerek...
İnsanlar her gün sabah işe gitmeden önce çocuklarıyla vedalaşırdı. Yani bu sanki bir yazarın Stalin devrini anlattığı " insanların sabahtan akşamı görmeye gözünün yetmediği, akşamdan sabaha çıkmaya ümidinin kalmadığı" zamanlar gibi bir vaziyetti.
Gündüz tarlada çalışıp yorulmuş biçareler, akşamdan sabah tan yeri ağarana kadar devam eden "eğitim" toplantılarında uyuyakalsa komünistler tarafından terbiye edilip yetiştirilen "aktifler" onların üstüne su döküyor, başlarına tekme atıyor ve burnuna buğday sapı tıkıyorlardı. Hareketin başlangıcından itibaren insanların başka yere seyahat etmeleri ya saklanıyordu. .. Yani memleket açık bir cezaevine dönüşmüştü.
Doğu Türkistan'ın dışarıyla irtibatı koparılmış,bazı bölgelerde neredeyse sokakta erkek kalmayana kadar herkes tutuklanmış, milyonlar "terbiye kampları" adı altında Hitler ve Stalin dönemindeki gibi toplama kamplarına gönderilmişlerdir. .. Daha kötüsü Uygur kızları zorla Çinli erkeklerle evlendirilmektedir. Bu da yetmezmiş gibi ayrıca zorla " akraba" ilan edilip Çinliler çoğunlukla erkek kalmayan Uygur evlerinde ikamet ettirilmeye başlanmıştır.
Bunların yattığı koğuşlar iki çeşit olup,biri dört-beş kişilik,boyu ayakta durmanın veya ayağı uzatarak yatmanın mümkün olmadığı hücrelerdi.Yere çeltik posası serilmiş,örtünmek için başka bir şeyin olmadığı,ışık girecek hiçbir yeri olmayan bir delikti.Günde bir defa tuvalete çıkış saati olup,tuvaletin önüne koyulan tahta kaptaki suda el ve yüz yıkanıyordu.Sona kalan biçare kapkara çamur gibi bu suda elini yüzünü yıkamaya meçbur kalıyordu.İkincisi tek kişilik hücreler olup,ancak emekleyerek girilebiliyordu. Ayağını uzatarak yatmak mümkün değildi. .. Mahkûm, tuvaletini hücrenin kenarına konan bir lazımlığa yapıp, lazımlık dolduğunda kendisi boşaltıyor ve bu vesile ile başına çuval geçirilip 5 dakikalığına dışarıya çıkarılıyordu. ..
Ne çok acı var bu hayatta ve ne çok zalim!!
Bu dönemdeki en çirkin uygulamalar; yok yere sorun çıkarıp çamur atma, yalancı şahit çıkarıp yüzleştirme ile itirafa zorlama yöntemlerini kullanıp itiraf etmeyenleri sıkıştırma, gündüzleri ağır fiziki işlerde kullanıp, geceleri uyutmadan sorgulama, baş aşağı asarak kamçılama, parmak aralarına bambu parçaları çakma, çıplak halde yabani diken üzerinde yuvarlama, dağlama, elektrik verme (bedenine elektrik akımı verme), başını kovaya sokma (vahşi tunganların işkence yöntemi), kadınların giysilerinin içine kedi koyarak işkence etmekti. İşte size vatanımızda "halkı kurtaranların" yaptığı proletarya diktatörlüğünün kurbanlarından benim gördüğüm veya duyduklarımdan birkaç tanesi.
...İnşaat halindeki bir binanın dış cephesine Türkçe “Kurtuluş İçin Mücadele Edelim” manasına gelen büyük harflerle yazılmış bir pankart asıldığını gördüm.Altında Halk Kurtuluş Ordusu diye yazılmıştı.Yine düşüncelere dalmaya başladım.”Kurtuluş için mücadele edelim.”Türkiye’de gizli faaliyet gösteren komünistler ve onların yandaşlarının sloganı idi.Yani böyle özgür,hür ve adaletli bir devletten ‘kurtuluş’ ve benim yirmi yedi yıl yaşayıp geldiğim ‘sahte halkçılık’, ‘yalan refah’ ve ‘birlikteliğe’ benzeyen ikiyüzlü dinsiz iğrenç bir toplumda yaşamaya hedeflemekti.Bunlar hakikaten aldanmış insanlardı.Tıpkı vatanımızdaki komünist rejimin ilk yıllarında bunlara aldanan halkımızın çoğunluğu gibi.Halkım şimdi gerçeği anlamış olsa da iş işten geçmişti.Diktatör bir parti hâkimiyetindeki kızıl imparatorluk işkenceleri çok sıklaşmıştı.
Sayfa 67Kitabı okudu