......Məhəlləyə girdik, xeyli dolaşsaq da, köhnə qonşuların heç birinə rast gəlmədik. Bir vaxtlar bizim oynadığımız meydançada indi tanımadiğimız uşaqlar oynayırdı.......
"Küçədə qocalarla qarşılaşanda canımı qorxu alır, axı bir gün bizim də son baharımız gəlib çatacaq, bax o zaman, gəncliyimizin atəşi yanan yerdə sadəcə kül qalacaq"
Yazıçını bu vaxta kimi tanımadığıma görə heyfisləndim. İbtidai siniflər üçün ideal kitab olsa da, böyüklərin də oxuyub zövq ala biləcəyi kitablardandır. Kitabda 13 hekayə yer alır. Hər bir hekayə fərqli duyğular yaşatmağı bacarır. Kitabı sevməyə ilk hekayə ilə başladım, çünki ilk hekayə sən demə "Bizim Cəbiş Müəllim" filminin yaranmasına səbəb olub. Bu hekayənin adı "Müharibənin 1001 gecəsi"dir. Film qədər gözəl və təsirli hekayə idi.
Üzümdə gülüş yaradan hekayələri:" Əyyaş Kirpi", "Mehriban ilanlar"
Kədərləndirən hekayələri: "Əlvida, Miledi", "Püstə ağacı", "Qoy bizimlə qalsın", "Qonşumuz Makedon".
Kitabın keyfiyyəti də əla idi. Hər hekayənin əvvəlində verilən illutrasiyaları da çox bəyəndim.
Audiokitab tətbiqində eyniadlı əsəri dinlədikdən sonra filmə də baxdım. Mənimçün bəzi məqamlar qaranlıq qaldı. Biri elə o evdə yaşayan qadınla kişi - ər-arvad idilər, qonşu idilər ya qohum ? Yaxud elə Rüstəmlə Murad. Qohum idilər ya dost? Onu da deyim ki tətbiqdə dinlədiyimlə kino tamam ayrı bir şeydir. Mövzular bir-biri ilə əlaqəli deyil. Bəlkə kimsə kitabı oxuyub, niyə belə olduğunu bilir. Mənə o da qaranlıq qaldı... Tətbiqdən də dinləyə bilərsiz , heç yarımsaat deyil müddəti.
P.S burda kitab haqqında rəylərə baxdım deyəsən bir kitabda müxtəlif hekayələri var. Mən ancaq dinlədiyim üçün kitabı görməmişəm
Maqsud İbrahimbəyovla tanışlığım 11-12 yaşlarıma təsadüf edir. “Bütün yaxşılıqlara görə ölüm” povestini oxuyarkən az qala yaşayırdım həmin hadisələri. Təbii ki, bunda yaşımın da böyük payı vardı. Uzun zaman yazarın əsərlərinin nəşr olunduğunu görmürdüm. Ta ki, yenidən nəşrləri başlayana qədər. Kitabdakı illüstrasiyalar da çox qəşəng idi. Bu kitabda iki povesti cəmlənib: “Qoy o, bizimlə qalsın” və “Bütün yaxşılıqlara görə ölüm”. Düşünürəm ki, yazarla orta məktəb çağlarında tanış olan kəslər daha şanslıdırlar, elə mənim özüm kimi. Amma nə zaman oxusanız gec deyil, yetər ki oxuyun. Məmnunəm, Maqsud İbrahimbəyov!