Margarete Buber-Neumann Gönderileri
Margarete Buber-Neumann kitaplarını, Margarete Buber-Neumann sözleri ve alıntılarını, Margarete Buber-Neumann yazarlarını, Margarete Buber-Neumann yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Korkuyu savunurken “rüşvet” almış bir avukatın durumuna düşüyorum kimi zaman, ama için için de hak veriyorum anlaşılan, evet korku demek, ben demek, belki de en iyi yanım bu, kim bilir? En iyi yanım bu olunca, sen de ister istemez bu yanımı seviyorsun! Yoksa ben de sevilmeye değer başka ne olabilir?
Sayfa 49Kitabı okudu
Herkes kendi bedeniyle dilediğini yapabilir.
Sayfa 24Kitabı okudu
Ne çare... az yaşıyoruz oysa ölü kalışımız ne kadar uzun sürüyor...
Kişi kendini her zaman toplumdan bir parça gibi görmek zorundadır, toplumun başına gelen kendi başına da gelecektir, bilmelidir bunu! Kişi, kendini toplumdan ayırırsa yalnızlığıa düşer, kaçmak zorunda olduğuna inandırır kendini. Kopmak, yalnız kalmak en büyük mutsızluktur.
İnsanların arasındaki sınırlar kalkıyor da, ülkeler arasındaki sınırlar neden kalkmıyor?
İnsan denen yaratık her şeye alışıyor.
Yıllarca gece gündüz hep başkalarıyla bir arada yaşamak zorunda olunca kişi, yalnız kalmanın büyük bir mutluluk olduğunu anlar.
"Akar durursun Volga ana;
Sevgilimi aldılar benden.
Rüzgârda yelkenler fora,
Ama kalbim kederle dolu
Elveda sevgilim, elveda."
Yalniz ezgiden yoksun olanlara uyumayı saglarmış üzüntü