Hakkında
Unvan:
Yazar
Okurlar
1 okur beğendi.
3 okur okudu.
2 okur okuyacak.
Sözler ve Alıntılar
1886'dan itibaren, empresyonizm, "post-empresyonist" denilen yeni bir sanatçı kuşağının, neo-empresyonistlerin; Gauguin'in, Van Gogh'un, Toulouse-Lautrec'in, ayrıca Gauguin'in resmine duydukları ortak hayranlık sayesinde bir araya gelen, dekoratif sanata meraklı genç ressamların oluşturduğu heterojen bir grup olan Nabilerin ortaya çıkmasına yol açar. Monet ve Cezanne'ın yapıtları ise, ilk empresyonizmden tamamen uzaklaşıp, doğrudan doğruya 20. yüzyılın
araştırmalarının habercisi olan bir sanata yönetirler. 1886'da, resim tarihinde yeni bir sayfa açılır.
Ancak 19 Temmuz 1870'te, Fransa'yla Prusya arasında savaş patlak verir. Degas, Manet ve Bazille savaşa katılır. Renoir da çağrılmıştır, ama Bordeaux yakınlarındaki Libourne'da atları terbiye etmekle görevlendirilir ve cepheden kaçar. Berthe Morisot Paris'te kalır, Cezanne ise Estaque'ta resim yapmayı sürdürür. İngiliz vatandaşı olan Sisley, İngiltere'ye gider. Monet ve Pissarro Londra'ya iltica ederler ve orada Turner'ın resmini hayranlıkla keşfederler.
Her zamanki gibi, sergideki tabloları ironik bir üslupla tasvir eder. "Ah! Zor bir gün oldu; Bertin'in öğrencisi olan ve birçok hükümet tarafından madalyalara, nişanlara boğulmuş peyzaj ressamı Joseph Vincent'la birlikte, Capucines Bulvarı'ndaki birinci sergiye gitme riskine girdim," diye yazar ve ardından Renoir'ın
Cézanne, 1862'de Paris'e döner, Güzel Sanatlar Okulu'nun giriş sınavında başarısız olur. Paul Cézanne (Aix-enProvence) da tıpkı Bazille gibi, ikili bir öğrenim görmek üzere yola çıkmıştır. Aix-en-Provence'da, babasının arzusunu yerine getirmek için hukuk öğrenimine sürdürmekte, bir yandan da belediye okulundaki ücretsiz resim derslerine katılmaktadır. Cézanne, daha önce, 1861'de Paris'e gitmiş, İsviçre Akademisi'ndeki dersleri izlemiş, Louvre'u gezmiş ve okul arkadaşı Emile Zola'yı bulmuş, ama birkaç ay sonra, babasının bankasında staj yapmak üzere Aix-en-Provence'a dönmüştür. Paris'e 1862 yılının sonunda yeniden gider ve o günden itibaren Salon jürisine düzenli olarak yapıtlarını göndermeye başlar; jüri de aynı kararlılıkla yapıtlarını geri çevirir. Cézanne 1860-1870 arasında sadece bir kez yapıtlarını sergileme fırsatı bulabilir; arkadaşı Guillaumin gibi, katalogdışı sergilendiği ünlü "reddedilenler salonu"nda.
Ambroise Vollard, Cézanne'ın yapıtlarını, 1892'de, Tanguy Baba'nın yerinde keşfeder ve ilk sergisini 1895'te düzenler. Renoir, Degas, Monet ve genç Julie Manet, bu sergiden tablolar satın alır. Faal bir satıcıdır, Cézanne'ın tablolarını sergiler ve fiyatlarını yükseltir. Onun sayesinde, Cézanne, gecikmiş bir ba§arı kazanır.
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
Henüz kayıt yok