o sıralar gabriel, herkesin hayatının üç aşağı beş yukarı aynı olduğunu sanırdı hâlâ, yarısı çözülmüş bir bulmaca gibi. hep tanımlar ve yeni çözümler peşindeydi. oysa onlara yaklaştıkça görüyordu ki başkalarının hayatları bulmaca değil, belli bir kodla yazılmış birer problemdi ve hiçbir yerde benzer iki hayat bulmak mümkün değildi.