Meghnad Desai Posts
You can find Meghnad Desai books, Meghnad Desai quotes and quotes, Meghnad Desai authors, Meghnad Desai reviews and reviews on 1000Kitap.“Kapitalizm dinamik bir sistemdir ama çevrimler ve krizler yaratarak işler. Bir dengesizlik sistemidir. Meyveleri boldur ama her zaman eşit bir dağılım göstermez ya da eski elitlere dağıtılmaz. Eski servetler ortadan kaldırılırken yeni servetler yaratılır. Kapitalizmin ölümü birçok kez öngörüldü ama kapitalizm yaşamayı sürdürüyor. Hepimizin dayanabileceği tek kesinlik budur herhalde.”
Sayfa 195
(2008 Ekonomik Krizi)
Krizin ortasında, Majesteleri Kraliçe II.Elizabeth, LSE'de yeni bir bina açmak için düzenlediği bir ziyaret sırasında, artık meşhur olan şu soruyu sordu: "Neden kimse fark etmedi?" Onu cevaplamakla görevli genç iktisatçı Profesör Luis Garicano, herkesin yapması gerekeni yaptığını açıkladı. Hiç kimsenin hatası değildi. Daha sonraları kraliçeye mektup yazan bir grup iktisatçı, kriz için, "birçok parlak insanın kolektif tahayyülünün hatası" diyecekti. "Bir inkâr psikolojisi" olduğunu ekleyeceklerdi.
Sayfa 17Kitabı okudu
Meta tarzından önceki üretim tarzlarında, ürünler para ile mübadele edilir, daha sonra para da yeniden ürünlere dönüştürülür. Üretici piyasaya parayla değil, ürünlerle çıkar. Gerçekten, paranın bu durumda oynadığı tek rol, trampanın iki kişi arasındaki biçimini kolaylaştırmak ve genelleştirmektir. Bu meta tarzında gerçekleşseydi, bu mübadele çevrimini Meta-Para-Meta ya da M-P-M biçiminde betimleyebilirdik.
Marksist modelde reel ücretler birikimle artabilir. Gözetmemiz gereken önemli nokta şudur; Reel ücretlerin gerçek seyri, ister yukarı ister aşağı doğru olsun, otomatik olmadığı gibi emeğin verimliliğindeki artışa mekanik olarak bağlı değildir.
Emeğin mübadele değeri ile kullanım değeri arasındaki açık, kapitalist toplumda işçinin sattığı şeyin iş gücü olduğu kavramı ve emeğin mübadele değerinin, işçinin Özgül işinden bağımsız olarak belirlenmesi. Bu üç öğe, Marksist Emek teorisinin can damarıdır. İş gücü değeri ile artık değer arasındaki bölünmeyi, ne işçi ne de sermayeci, doğrudan algılar. İşçi, tam günlük çalışması karşılığında para aldığını sanır. Oysa günün sadece bir parçası sattığı iş gücünün değerine eşittir.
İş gücünün değeri Marx’a göre, işçinin çalıştığı özgül işten bağımsız ve önce kararlanır. İş gücünü (L), belirli bir mal tomarı elde etmek üzere bir para toplamına (P) karşılık bir kez mübadele edince emekçinin zamanı iş günü boyunca sermayesinin tasarrufuna geçer. İş gücünün mübadele değeri ile kullanım değeri arasındaki açık şimdi önem kazanır. Emekçinin, iş günü sırasında harcadığı şey, artık iş gücü değildir, artık potansiyel kapasite değildir, fiili emektir. Sermayeci tarafından üretim gereçleri (ÜG) ile birlikte kullanıldığında emeğin kullanım değeri, işçinin yarattığı katma değer kadardır. Emeğin bu kullanım değeri, iş gücünün mübadele değerinden fazladır. Aradaki açık, artık değerdir. Sermayeci artık değere el koymayı umduğu için emek satın almaya çalışır.