Durakta üç kişi,
Adam kadın ve çocuk
Adamın elleri ceplerinde
Kadın çocuğun elini tutmuş
Adam, hüzünlü
Hüzünlü şarkılar gibi hüzünlü
Kadın güzel,
Güzel anılar gibi güzel
Çocuk güzel anılar gibi hüzünlü
Hüzünlü şarkılar gibi güzel...
Madem ki benli hayat sana kafes kadar dar,
Uzaklaş ellerimden uçabildiğin kadar.
Haydi git, benden sana dilediğince izin,
Öyle bir uzaklaş karda kalmasın izin.
Kahrımın nedenini söylesem irkilirler;
Çünkü herkes beni Kays, seni Leyla bilirler.
Sanırlar ki sen beni biricik yar saymıştın ;
Oysa ki hep yedekte, hep elde var saymıştın.