Türk insanı kendi sınırlı hayatını yaşamaktan başka bir hayat felsefesine sahip olmamıştır. Şair Nefi bu durumu “Hak, Türk’e çeşme-i irfanı haram etmiştir” diyerek ifade etmiştir. Toplumda insanların ilgisi ilkelere, olaylara değil kişilere yöneliktir. Bu da kültürün gelişmesini engellemiş, Türkler sade yaşamlarını rağmen kendini diğer milletlerden üstün görmüştür.