Sarah Jio 'nun bütün eserlerini severek okudum.Bu kitabı görür görmez yine tek solukta okuyacağım muhteşem bir Sarah jio eseri olduğunu düşünerek çok heyecanlanmıştım ..Ancak kitabı okumaya başlayınca anladım ki çok erken bir heyecana kapılmışım..Normalde diğer kitaplarını bir gün gibi kısa bir sürede okurken bu kitabı okumayı hiç istemedim ...Sebebine gelecek olursam kitap on ayrı yazarın yazdığı on ayrı hikayenin bir araya getirilmiş hali ve ben şaşılmayacak bir şekilde en çok projenin sahibi Sarah Jio 'nun hikayesini beğendim...Kitap savaş sonrası New York'ta bulunan Grand Central Terminali'ndeki askerlerin ailelerine dönüşü üzerine birbirinden bağımsız hikayeleri içeriyor ...Çok üzüldüğümü yerler olmadı değil ..Yine de beklentilerimin altında kaldı...İyi okumalar dilerim
Kitapta İkinci Dünya Savaşı sonrasında insanların ruh hallerini, umutlarını, yeni başlangıçlara yelken açışlarını farklı yazarların işleyişiyle biz okurlara yansıtmış durumda. Birbirinden bağımsız haldeki on hikaye farklı bir tarz olmuş güzel bir kitaptı...
On farklı kadın yazar. On farklı hikaye ama hepsinin ortak hikayesi ikinci dünya savaşı sonrasında Grand Central Terminalinin bir gününü anlatıyor.
Yitik Kalpler İstasyonu'nda nereye gittiğinizi, nereden geldiğinizi, bir sonraki köşede sizi ne gibi bir tehlikenin beklediğini ya da kimin beklediğini bilemezsiniz ama yine de küçük bir kıpırtı kocaman bir umudun hiç düşünmeden kalbinizin sesini dinleyerek gidersiniz. Gidenlerin kalanların hikayesi keyifli okumalar