En Eski Melek Kılıç Sözleri ve Alıntıları
En Eski Melek Kılıç sözleri ve alıntılarını, en eski Melek Kılıç kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Artık anlıyorum.
Artık bir yüz çizmiyorum yalnızlığın kibrine
Ya da kelimelerle boğulmuş bir anlamın peşine de düşmüyorum.
Kim kime benziyor oyunundan sıkıldı gözlerim artık görmüyor.
Tanıdık bir sesin içinden de kendimi aramayı bıraktım,
Özgür artık kendinde
Duvarlarımın arkasında ne olduğu umurumda değil
Pusulası bozulmuş bilinçaltı kaprisinden de kaybolmuyorum.
Gördüklerim hepsi benden ibaret
Oturdum bir adamın yanına
Boş bir bankın zenginliğinden yoksun,
Üstü başı yırtık, kokusu pis,
Yüzü üstünden de yama
İçimden dedim:
‘‘Ne yaşamıştır bu haliyle.’’
Oysa adam,
Bakmadı yüzüme
Ne de giydiklerime.
Baktım adama, utandım.
Bende göremediğimi
Onda anladım.
Ben yokluğumla,
O yoksulluğuyla
Oturmuştuk yan yana
ey benim az gelişmişliğim
prematüre ahlakım
beslenme kablosuna bağlı vicdanım
ey benim azgelişmişliğim
vasıfsız süs eşyaları biriktirmekten
taşınabilen kimliğimiz
gayri mülksüz benliğim
nüfus cüzdanı sıkışmış
kaybolsa
kelle başı kadardır değerimiz
bir yer var
bir yerler var
anlatılan
var mıydı yoksa var edilecek yerler miydi
sormak aklımıza gelmedi
o yerler anlatılırken
o yerlerin varlığına inanan insanlar vardı
bulamadık o yerleri
belki de o yerler
o yerlere inanan insanlardı
o güzel şeylere inanan insanlar
o insan artık nerde
zamandan daha az
zamandan daha eksiğiz
yeni bir şey yenilemez bizi
eskiyen yanlarımıza örtü çeker
zamandan daha hileli
zamandan daha aceleciyiz
elimizden kayanlar başkalarının hayatı
azalmayız
elimizde olanlar başkalarının hayatı
çoğalmayız
zamandan daha ağır
zamanda yüküz
kendi ağırlığımızın ölçüsünde kalır sadece zaman
ne ileri ne geri zamanın ölçüsü
nerde kaldıysan orda başlar
Hiç kimse tekil şahıs değil
Çoğul şahsın içinde kayıp şahıs
Kökleri saksıda olanın korkusuydu susuz kalmak…
İnsanı sevmekten vazgeçemedi
üç kapı açtı kendine
evinin kapısı
yüreğinin kapısı
aklının kapısı
gelenlerin gürültüsünden
gidenlerin dağınıklığından
artık kurtulmuştu
kimi hangi uzaklıkta seveceğini
kimi hangi kapıda bekleyeceğini
anlamaktı artık hesabı
kendi duvarlarında pencere açmış biri
ışığı kendinden
her kelimesi hala yolcu
bin hayat çıkabilecek kadar yüklü
filtrelenmiş
arınmış
ayıklamış içindeki taşları
temiz hava doldururken
geleceğe
başka bir melodi
başka renklere dönüşürdük O’nda
hadi oradan
düşüncede açarsın yaraları
acısını yaşayandan çıkarırsın
hadi oradan
hancılarla gülüp eğlenirken
yolcuların yoluyla dalga geçersin