Metin Kaygalak Sözleri ve Alıntıları
Metin Kaygalak sözleri ve alıntılarını, Metin Kaygalak kitap alıntılarını, Metin Kaygalak en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
oysa düşer insan,
azlederken kendini o son ışıktan.
Sayfa 173
... yazık ki anahtarım yok,
düşürdüm içimden tüm kaleleri...
Sayfa 115
o dar avluya sığınan mucizevi sıfatım...
seni de bağışladım...
Sayfa 194
ağaç öldü.
ve ben barındıran her şeyin
bir yalnızlık olduğunu bilerek,
kaldım ağaçta.
Sayfa 180
kalbimi bırakmam
bu dilsiz zamana
kapını çalmam.
Sayfa 57
Başladıklarım ve bitirdiklerim bendekiler.
Yüzlerini unuttum ölülerin, hiç bilmediler.
Kimi saysam unuturum kimilerini
Göz göz oldum, kurudu dilim;
İçimde hâlâ birileri...
Zaman olur, herkes döner geri
Çöl geçer insan vaha olur
Ah, geçmez içinde birileri...
Sayfa 28
Benim doğrum çoktan öldürdü kendini...
Sayfa 105
şimdi git
ve kurut yüreğini
sana bağışladım
Sayfa 78
Yetimim işte,
Kendi gövdemde de.
Sayfa 55
hiç kimsenin atlasında olmayan
bir naz vuracak seni,
bana bir vedayla geleceksin...
Sayfa 173
hiç kimse değildim aslında
ah, hiç kimseden ötürü.
Sayfa 30 - Everest Yayınları 1. Basım 2022Kitabı okudu
Şimdi üşüsün seni, kelimelerin...
Sayfa 175
susmalıyım yaramı kendime sakladığımı unutarak.
Sayfa 153
Mağrur bir hükümle
uzandım simsiyah bir kavrayışa:
Ortadoğu bir açık atlas imiş
ruhum azap tandırlarında kavrulan
bir sükût-i hayal...
Önemli değil be kardeşim
benim annem Türk!
Herkes kendi kaybına meyyal!..
Sayfa 243Kitabı okudu
sizin için doğu
kuzeydir benim için
kör edin kendinizi
yokluklara vurun
yoksulluklara
dara.
Sayfa 151