Ağlamamak için zor tutuyordum kendimi. Odama çıkıncaya kadar erteledim ağlama isteğimi. Avutacak kimse olmadıktan sonra nerede ağladığımın pek bir önemi yoktu nasıl olsa.
Örümceğin ağına takılmış ölümü bekleyen zavallı böcekler gibiydik biz de. Görünmez ağa takılmıştık; av olduğumuzu bilmeden ağın ortasına ortasına çekilmekteydik.