Şiir... Başlı başına bir edebi dünya...Zor zamanlarda sığınılacak bir liman...Hele bir de yüreğinizin en derin yerlerine dokunuyorsa...Kesinlikle inanıyorum ki şiir,dokunduğu her yüreği güzelleştiriyor.
Şiir ayrıca uzun bir yol,hakkını veren için hiç bitmeyen..İşte değerli Mine Gökşen'de bu uzun yolun ona kattıklarını yüreğinin sesiyle şiir severler ile paylaşmak istemiş.Ömrünü şiirlere adayan ustalara saygısını da eksik etmeden.
Güzel şiirleri vardı;insanın yüreğine dokunan,düşünmeye ve anlamaya sevk eden.Şiirlerle donatılmış bu yolda kendisine başarılar diliyorum,yolu açık olsun..
....
Gel demeyeceğim artık sana
Vurdular menevişleri dağ yollarında
Çaldılar toprak kokusunu can özüm
Vuslat uzak diyarlara sürgün
Karanlığa hüküm sürüyor şimdi zaman
Uymuyor gönüllere paslı kelam
Uymuyor ne yalan.ne talan
İflah olmaz bir ateş sarmalında
Cehalet beşiğinde sallanıyor vatan
Bir de hasretin var ya serde
Memleketim yanar,ben yanarım.
(...)