1960 (nüfus kaydı'64) yılı Aralık ayının 13'ünde Kastamonu'nun Tosya ilçesine bağlı Aşağıkayı Köyü'nde doğdu. İlkokulu burada bitirdi. İlkokulu bitirdiği yıl (1973), bütün köy bir yangınla ortadan kalktı. Babasının, işini (marangozluk) sürdürebilmesi için Tosya'ya göçtüler. Ortaokula, bir yıl gecikmeyle buradabaşladı. Ortaokul ikinci sınıfta 'parasız yatılı' sınavını kazanarak öğrenimini (23 Ağustos Ortaokulu’nda, Abdurrahman Paşa’da yatılı olarak) Kastamonu'da sürdürdü. Babası 'kısa yoldan
meslek sahibi' olmasını istediğinden birkaç meslek lisesinin sınavına girdi. Bunlardan Tapu ve Kadastro Meslek Lisesi'ni seçerek Ankara'ya geçti (1977). Liseyi bitirir bitirmez Rize'ye kadastro fen memuru olarak atandı. Bu arada 24 Ocak Kararları'yla babası iflas etmiş ve aile büyük bir yoksulluğa düşmüştü.
(Aile daha sonra 'kapıcı' olarak İstanbul’a yerleşti.) Rize'de biryıl çalıştıktan sonra Üniversite sınavlarına girdi ve G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi (o zaman Gazi Yüksek Öğretmen Okulu) Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü'nü kazandı. Memurluktan istifa etti
ve bu okulu büyük ekonomik ve psikolojik zorluklar içinde 1987'de bitirdi. Şimdi Diyarbakır'da öğretmenlik yapmaktadır. Şiir yazmaya ortaokul birinci sınıfta başladı. İlkokuldayken babasının tozlu raflarda duran, uyaklı ama ölçü bilinci olmadan
yazılmış çok lirik destanlarıyla karşılaştı. Babasının bu şiirlerde-
ki duyarlığı, ta o zamandan etkiledi onu. İlkokul öğretmeni ise iyi bir şiirseverdi (İsmet Kaya). Hemen her gün derslerde şiirler okurdu. Buna kendi içedönüklüğü ve kitaplara duyduğu büyük ilgiyi de eklersek tam anlamıyla bir şiirsel atmosfer içinde yetiştiği söylenebilir. İlk şiiri 1983'te Yarın Dergisi'nde yayımlandı. Daha sonra değişik dergilerde şiirler yayımladı. Varlık'ta «Şiire Armağan» genel başlığı altında denemeler de yazmaktadır. 1984'de Yeni Türkü Yayınları Şiir Yarışması’nda «övgüye değer şair» olarak değerlendirildi. 1986'da Ankara Tabipler Odası'nın düzenlediği
Barış konulu şiir yarışmasında «ikincilik», 1987'de Akademi Kitabevi «Şiir Başarı Ödülü» verildi. «Aşkta Sakınmak Olmaz»
şairin ilk kitabıdır.
Muammer Karadaş belli ki kendini anlatıp duruyor kitapta. Hep ben diyor ama bu ben kıskanç ve bencil ben değil. Kendini tanımlayan, tanımlamaya çalışan bir "ben". Kimi şiirde ben yurtsuzum diyor; ben yokuş, ben hiç, ben tanık, ben bakış, kimi şiirde ben yenilmişim, umutsuz ve tutunmasızım diyor.
Bazı şiirlerdeki kelime oyunları çok güzel bir estetik kazandırmış olup kulağa müzik gibi geliyor. Ve bazı dizeleri de öyle sert ki, Muammer Karadaş kendini tanıtırken hesap soruyor: "ey düzen bir bak kendine, sırnaş kendinle, infilak et ey insan...."
Bazı bilinmeyen kelimeler olsa dahi dil sağlamlığıyla beğenerek okuyacağınız bir eser..