Bencillik, “birinin kendi çıkarıyla ilgili olması” anlamına geldiğinden, objektivist etik bu kavramı en doğrudan ve saf anlamında kullanmaktadır. Bu kavram, insanın düşmanlarına, düşüncesiz yanlış algılamalara, çarpıtmalara, ön yargılara, câhil ve rasyonel olmayan kişilerin korkularına teslim edilebilecek bir kavram değildir. “Bencilliğe” saldırı, insanın kendisine olan saygısına yapılan bir saldırı demektir ve birini teslim etmek, diğerini de teslim etmektir. (Rand, 1964: XI).