"Bir menekşe kokusunda seni özlemek var ya..." dizelerini mırıldanırken, sözlerini merak edip, menekşenin kokmadığını öğrendiğimde, içimdeki dizeleri bağırmaya başladı.
Keşke sevebilseydin beni
Ölene kadar saklaman gereken bir sır gibi.
Vapur peşinde bir parça ekmek için uçuşan
Martılar gibi.
Bisikletinden düştüğünde
Canı acıyıp ağlayan
Ama her defasında yeniden deneyen
Bir çocuk gibi.
Keşke sevebilseydin beni
Günlerce yağan kara inat
Güneşe bakan bir kardelen gibi.
İsyan edip, pes etme
Düşün, en kötü en çaresiz geceni
O zifiri karanlık
Yenik düşmedi mi parıldayan aydınlığa?
Gün yine parıldar
Gün yine aydınlanır
Ve ne olursa olsun unutma!
Güneş
Yeniden doğabilmek için batar.