her cumartesi kahırlı bir ananın beklediği
bütün eşkallere uyuyordum
kırışmış karanfilleri suluyordum öfkenin vazosunda
arıyorduk
oysa aranan da bendim
Ellerin ki; nergis buğusu, dağların yamacından süzülen apaydın bir sabahın eteklerinden ömrümü ilikleyen o gecelerimden aklayan ellerin, ellerin ki yüzüme değince yedi iklimden bir mevsime mahsur eden bahar ellerin. Ellerin ki şiir duruluğunda değiyor takvimindeki güzergâhlara ve beni bana okutan.
#NehirlerZindanlara Dökülür Kitabından
verilmiş kavlimizdir eşkalimde duran
usanmaz bir alışkanlıkla çırpınışlarım
bir tanem
gözlerinde süzülüyor kırlangıçlarım
ne müslümanım
ne hristiyan
kalbim diyorum
kalbimin üstünde kutsal kitaptır taşıdığım resmin