…Sayılı günler. İşte geldi, geçiyor. Bir çay iç esintili maviliğe, renkli çiçeklere karşı. Şu ne çiçeği acaba? “ nasıl bilemezsin çok ünlüdür” Çiçeğe, kuşa, doğa güzelliğine bakamadık, bakamadık öyle, ıvırzıvırlarla oyalandık yıllar yılı. Olmazsa, dert yarattık kendimize. Beş para etmez kişilerin, olayların, adlarını, öykülerini halledik, çiçekleri, kuşları belleyemedik. Doğaya bakmasını, doğayı sevmesini bilemedik. Sevgisiz kupkuru bir yaşam. Yazımı bitireyim, ilk işim denize koşmak olacak. Sonra çiçeklere. Çığlık çığlığa uçuşan, ötüşen kırlangıçlara. Mavi gökyüzüne. Güneşin batımına. Ayın yükselmesine. Sahilde ateş yakan çocuklara. Gülüşen, sarmaşdolaş yürüyen gençlere. Deliksiz, derin, şarkılı uykuya. Yaz, bir mutluluk bacalı endüstri kentlerinden uzakta. Uzatın ellerinizi, doğayı, insanı, sevgiyi kucaklayın.

Naci Girginsoy

Heyv

@Busrairen·

1y

Ne zaman çiçeğe, yeşile durdu tüm ağaçlar; güller açtı da dökülüyor? Salt aş uğruna sabah akşam git gellerdeki o anlamsız koşturmaca da, gözünü aç kapa yitiveriyor güzellikler, yaşamı da beraberinde alıp. Geç kalıyoruz hep, ardından bakakalıyoruz. “Bahara bir ulaşsak, diyordum, ilk yaza bir varsak” kış boyu karanlık sabahlar, katran karası akşamlar, geceler. Patlama anında ki o ilk tomurcuğu, ilk rengi, ilk kokuyu, bir avuççuk mavi gökyüzünü düşledim durdum. Bir yaşama direnci, bir umut. Yağmur da siyah yağıyordu, karda içimize. Olaylarla, gazete manşetleri ile gencecik kanlı resimlerle, çamur rengi gökyüzüne bulaşıp göz oluklarımızdan, sinir uçlarımıza çarpan silme karamsarlık, yaşama uzak yaşama küskün. Bahar geliverdi işte, ardından ilk yaz. İçimiz kışlamışsa bizim, tek bir mevsim kalmışsa bakışlarımızda, ne etsin doğa bize. Kolumuz kanadımız kırılmış bir kez. Uzanamıyoruz çiçeğe, ağaca, kuşa, denize. Yaşasın çocuklar, uçurtmaları salıvermişler, düşleriyle mavi gökyüzüne. Baharyeli okşuyor saçlarını, gökyüzünde açan çocuksu ilk yaz çiçeklerini. Bir bacaksız ağlıyor, bekleşip duruyor elektrik direği altında. Uçurtması tele takılmış. Gelip geçen büyüklere bakıyor, bir çözüm yolu bulurlar elbet, parçalanmadan uçurtması. Büyükler görmeden bakmadan geçip gidiyorlar, suratsız. Kendi sorun yumaklarını çözememişler. Bırakmışlar kendilerini de, sorunlarını da olayların akışına. …

Naci Girginsoy

Reklam

Dilan

@Dylandylan·

3y

Senden sonra ancak anlaşılır İnsanoğluna öğretilen yalanlar Senden sonra anlaşılır ancak Boşluğu her şeyin Seninle beraberdir dolu kadehler Şaraplar seninle aziz Cigaralar seninle tüter Ocaklar seninle yanar Yemekler seninle yenir

Mavinin Ölümü Naci Girginsoy

Dilan

@Dylandylan·

3y

Çınarlarına kargaların üşüştüğü memleket Sütlü mısırların kebap edildiği Kebap mısır kokusu küllü ateş Yarı olmuş mısır koçanlarının mor püskülünde akşam

Naci Girginsoy