Namık Tarancı Gönderileri
Namık Tarancı kitaplarını, Namık Tarancı sözleri ve alıntılarını, Namık Tarancı yazarlarını, Namık Tarancı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Gönül ister ki herkesin kira vermeden oturacağı bir evi olsun.
Sayfa 85
Çiçeklerimiz de bizim gibi demir parmaklıklar arkasında alıştıkları yaşamlarını hiç duraksamadan açıyor, yeşeriyorlar. Biz de gönlümüzde dostluk ve insanlık sevgisini taşıyor çoğaltıyoruz. Bu sevgilerimiz çiçekler gibi toprağa kök salacak, tohum tohum yeşerecektir...
Sayfa 85
Dünyanın neresinde olursa olsun, bütün çocuklar insanlık ve dostluk adına kelebekler gibi çiçekten çiçeğe koşabilsin, oynayabilsin. Çünkü yarınlarımızın geleceği acısıyla, sevinciyle onların omuzlarında yükselecektir.
Sayfa 82
Aramızda beton duvarlar, kilitli demir kapılar olmayacak, özgürce asfalt yolları adımlayacağız. Tozlu topraklı yollarda yürüyeceğiz, gözlerimizin görebildiği uzaklıkta, gökyüzünün altında, toprağın üstünde çiçek toplayanlarımız da olacaktır. Sevmekten konuşmaktan tükenmek bilmeyen uykusuz sabahlarımıza tepelerin ardından güneş yine doğacak. Yine güneş, ota, çiçeğe, böceklere, tarlalara, suya, canlı cansız tüm doğaya sıcak kollarıyla sıkıca sarılacak, diriltecek... Şehirlerimizde köylerimizde davul sesleri yankılanacak ve el ele halaylar dört dönecek kadınlı erkekli... Ağlayan çocuklar tiz haykırışlarıyla gerçek bir bayramı anlatacak gözyaşlarında...
Sayfa 83
Diyorum ki, hiçbir insan işsiz kalmazsa, fabrikalar, tarlalar karınca çalışkanlığında insanlarla dolsa. Fabrikalarda üretim artsa. Topraklar tarlalara çevrilip aralarından su kanalları geçse. Tohumlar yeşerip her türlü sebze ve meyve veren bereketli topraklar üzerinde insanlar mutlu yaşasa. Yarınlarımızı kuracak olan çocuklarımız açlıktan, hastalıktan ölmese. Yırtık elbiselerle ya da çırılçıplak sokaklarda dolaşmayan, ağzında, gözünde, kirler sinekler olmayan, eli, yüzü, yüreği tertemiz, yarınlarından güveni olan dostça sevmeyi, sevilmeyi bilen anlayan insanlardan oluşan bir toplum olsun istiyorum. Bunun yanında bir de demli bir çay olsun diye düşlüyorum. Sen ne diyorsun anacığım, haksız mıyım?
Sayfa 81
Hiçbir şey düzelmez, bugün neyse yarın da o olacaktır gibi karamsar olunmamalı, herkesin kendi başını kurtarmaya itildiği ortamlarda, insanlardan nefret etmemeli, daima haklıdan ve doğrudan yana olmalıyız ki insanlara örnek olabilelim. İyiyi ve güzeli ararken asla pişman olunmamalıdır. Hiç kuşku yok ki, insanlar onurları ile yaşarlar veya yaşamak isterler. Yılgınlık, karamsarlık, pişmanlık: güçsüzlerin sonudur
Sayfa 79