Necdet Şengün Gönderileri
Necdet Şengün kitaplarını, Necdet Şengün sözleri ve alıntılarını, Necdet Şengün yazarlarını, Necdet Şengün yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Elinden geldikçe eylik et dosta
Kimi dünyâ içün elem ve yasta
Cümle murâdını Hudâ'dan iste
Keremi, ihsânı çok değil midir
Câna minnet kurbân olurdum ana
İşiten âşıklar kalaydı tana
Leylâ, Mecnûn'um diyeydi bana
Varır da çöllerde ceran güderdim
Meyledem de işlemeye sırrımız
Bülbül gibi arşa çıkar zârımız
Aşk kavline de sığmaya serimiz
Cümle âlem duyar deyü korkarım
Kuloğlu'yum, boz bulanık akarım
Hasret oduna cism ü cân yakarım
Ne rızkıma ne mâlıma bakarım
Yâr aşkı kalbime doğduğu zaman
Aşkımın dumanı serimi bürür
Dîvâne gönlümü gâh ele alır
Sanırım vücûdum cennete girür
Yârini koynuna aldığı zaman
ser: baş, kafa.
Hudâ'nın emriyle yârin yüzünde
Ak güller açılır güldüğü zaman
Şevkimi arttırır aşkımın demi
Sevdiğim benimle olduğu zaman
Defolur da gider gönlümün gamı
Gelip de yanıma güldüğü zaman
Gitdiler gitdiler, geliriz deyü
Ya gelir, ya anda kalırız deyü
Bir gün ettiğimiz buluruz deyü
Gitmez oldu kalblerinden gümâni
gümân: kuşkulu umut.
Çal kılıç düşmânına, sen arslansın
İllerine yahşi adın seslensin
Tâ ezelden arslan oğlu arslansın
Pençe vur, sağ ile soluna, demiş
Durdukça dünyâ başıma dar oldu
Felek bî-vefâdır, kime yâr oldu
Ömrüm geldi geçti, kime bâr oldu
Eremedim murâdıma, kastıma
Sâyen yeryüzüne olalı hayli
Dem-hânın, doldurup içtik câm-ile
Bübül gibi sana müştâkız cümle
Bir gülsün, açılsın bâğ-ı İrem'den