Nedret Kılıç Gönderileri
Nedret Kılıç kitaplarını, Nedret Kılıç sözleri ve alıntılarını, Nedret Kılıç yazarlarını, Nedret Kılıç yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Yaşamayı veya ölmeyi sana bırakıyorum. Karar sana ait olmalı. Ne yaptığını bilerek yaşamak ölmekten zor olabilir, iyi düşün.”
Sayfa 310Kitabı okudu
“Geç uyanış, uyanış değil pişmanlığın habercisidir.”
-Haksız mı?
“Başkalarına ait ne varsa uzak dur ve yalnızca kendini merak et.”
“Son anda gelen pişmanlık pişmanlık değildir.”
“Ben olmak o kadar zor ki evlat,” diyor.. Üstüne, “ Sen hiç ‘ben’ olmaktan sıkıldın mı?”
“İyi ve kötü ne? Hiç düşündünüz mü? Bunları sorgulatıp söyleten ‘Prensip’ ne?”
“İlgi eylemleri belirleyen en önemli faktördür. İlgi olmadan eylem gerçekleştirilemez. İlgi ise uyarıcılardan ve ihtiyaçlardan kaynaklanır.”
“O an ne varsa, şu anda da var. O anda olmayan ‘Şey’ şu anda mevcut olamaz. ‘Uzay ve zaman’ aslında giriş ve çıkışın yapılamadığı bir hapisanedir.”
“Acaba yürüyüp gitmesi, “kader” diye kavramsallaştırılan önüne geçilmesi mümkün olmayan “keşfedilmemiş fiziğin” cevabı mı?
“Yapabileceğin hiçbir şey yok. Sen muktedirlik sanrısı içindeki koyun sürüsünden ‘çabayla’ kurtulabileceğini sanan aptal bir kuzusun.”
Sayfa 279Kitabı okudu
“Kim ne derse desin mutlu insanın en mutlu ânı, uykuya daldığı andır ve mutsuz bir insanın en mutsuz ânı ise uykudan uyandığı andır. İnsan hayatı bir tür hata olmalı..”
“İnanç ve ilgi yüktür, düşünceler değil. Düşüncenin önüne geçemezsin.”
“Her hüznün arkasında hüzünleneni öteye taşıyacak bir “hayal” mevcuttur.
Yaşamın devamlılığı da o arzunun, o hayalin varlığına bağlıdır. İsteklerin nihayet ermesi durumunda kişi denen hayalet, hayalet olduğunu idrak etmiştir. Arzusuzluk ise yok oluşun eşiğidir. Ben henüz “tükeniş” aşamasındayım.”
Sayfa 224Kitabı okudu
“Ne kadar tanıdık bu ruh hâli.
İnsanlar böyle durumları “dengesizlik” değil “çeşitlilik” diye kabul etmeliler.
Zıtlıklar evreninde uyumlu davranışları ancak “mükemmel hastalar”sergilerler.
Onları normal sanırız çünkü “normal” kavramını onlar tanımlamıştır.”
Sayfa 213Kitabı okudu
“Kadınlar çiçekleri iki şey için sever demişti; renkeri ve kokusu.”
“Ne tuhaf.. Bir yüz ve tebessüm onlarca yıl geriye götürebiliyor insanı.”
“O kadar temiz bir çocuktu ki, acıyla ömür geçirmenin kendisine rahatsızlık değil “bütünlük” getireceğine kalpten inanıyor, acıdan vazgeçemiyordu. İnanabiliyor mısunuz ?
Ona göre unuttukça eksilirmişiz.”
“Ölmek nihai “olmayış” hâlinde “oluş” diyebilir miyiz? Oluş ve olmayış kelimeleri de kavram değil mi ? Hakikat bu ikisinin dışında, ikisinin de kaynağı olmalı. Yine başladım… “Olmak” fiilini kullanmadan, yaşamı ve yaşama ait kavramları ifade edebilmenin veya edememenin mümkün “olmadığını” görüyor musunuz? Dedemin şimdi anlıyorum. Dedem, “Sessizlik öğretmenlerin en bilgisidir,” der durur lakin Tamburu asla susmaz. Bir gün o çalarken konuşabilme cesaretini toplayıp “ Hiç bıkmadınız mı dedeciğim?”diye sorma gafletinde bulunmuştum. İlkleri anlatıyordum ya size, işte bu da bir ilk. Üzerime titreyen dedem bana ilk kez, “ Öl mü diyorsun bana Adoş?” diye bağırmış, salonu inletmişti.”
Sayfa 131Kitabı okudu
“Belki de Anton sadece o kadardı.
İsim, beden, cinsiyet ve hafızadaki bir düzine anıyı çıkarınca koca bir “HİÇ.”
“Planlarla sistemlerle, İrade hissiyle acıdan başka şey üretilemezdi. Anton’a göre plansız ve kendiliğinden süregelen bir yaşam amaçsız veya kaotik bir yaşam değildi. Değişmesi gereken tek şey bakış açısıydı. Olanı kabulleniş semavi
“Yaşamak ,istemektir; istemek ise acı çekmeyi beraberinde getirir. Her istek gereksinimden doğar. Dolayısıyla her istek eksiklikten ve bundan kaynaklanan
acıdan doğar.”
Sayfa 16Kitabı okudu