Nefise Doğangün Sözleri ve Alıntıları
Nefise Doğangün sözleri ve alıntılarını, Nefise Doğangün kitap alıntılarını, Nefise Doğangün en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
ne istersin evrim benden
/insan olmak istemiyorum
ikiden az olmamak kaydıyla kara kanatlar çıkarıyorum
ve kapı ardı çivilere saygıyla asıyorum.
geriye atılan iki adımlık hatayı üç adımla
telafi etmeye çalışıyorum.
sokak lambaları yıldızlardan çalarken ışığını
haberi var mıdır meryem'in kendisini
kibele'nin kutsadığından...
gece dedik ya, gece de gece işte
bir benim gözümden baksalar şu geceye
vallahi bu gecedir derler de
duramaz yerlerinde yıldızlar
tepişip dururlar oldukları yerde
Plüton YayınKitabı okudu
sarhoş aksanı ile ahaliye seni anlatıyorum,
taşlar çoktan dile geldiler.
adını haykırdığım yıldızlar düş'üşüp
/ / ruhuma nüfuz ediyorlar.
düşüşen yıldızlar saçlarımda toplandı;
yani ben, gökyüzü mü oldum şimdi?
bir gözünü kapamalı insan,
zamanın ötesini düşleyebilmek için
bana bir mızrak verin ey dostlarım!
sonra görün olacakları;
bir insan evladı, bir insanı vurdular desinler.
bir kalleş evladı kanından oldu desinler.
hayyam dedi;
bu çağda şu zıkkımı içmenin en kötü yanı
sabahları korkuyla uyanıp
acaba yazdım mı diye köşe bucak
telefon aramak....
yenildim yeryüzüne.
yenildim yeryüzündekilere
bakamaz oldum gök'yüzüne
/bana, yıldızlarımı geri verin.
bu çağın hastalığı bu
modernizme bulaştım.
artık beni en baştan yaratman gerekir,
tıpkı kitaplarda geçtiği gibi; topraktan.