Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Nurettin Özdemir

Nurettin ÖzdemirZaman Ve Aşk yazarı
Yazar
0.0/10
0 Kişi
1
Okunma
0
Beğeni
1.125
Görüntülenme

Hakkında

1927 yılında Gümüşhane'nin Kelkit ilçesinde doğdu. Hüseyinbeyoğlu ailesine mensup, ilçenin yerel yöneticilerinden Fikri Özdemir ile Kezban Rukiye Hanım'ın 4 çocuğundan ikincisidir. İlk ve ortaokulu Kelkit ve Gümüşhane'de, liseyi Trabzon ve Haydarpaşa'da okudu. 1951 yılında İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesini bitirdi; çalışma hayatına serbest avukat olarak başladı ve çocukluk arkadaşı Hikmet Odabaşıoğlu ile evlendi. Askerlik görevini, Piyade Yedeksubay Okulu 49. dönem ikincisi olarak 1959 yılında Ankara'da yaptı. Paraşüt ve planör 'C Brövesi' sahibidir. 1961 yılında Gümüşhane'den Cumhuriyet Halk Partisi milletvekili seçilerek Parlamento'ya girdi. 1972 yılına kadar TBMM'de Gümüşhaneyi temsil etti ve bu arada TBMM Başkanlık Divanı'nda 'idare amiri' olarak görev yaptı. 1980 yılında Kültür Bakanlığı müşavirliğine atandı ve bu görevinden emekli oldu. 1988 yılında Türkiye Kızılay Derneği Genel Merkez Kurulu üyeliğine, 3 yıl sonra da Kızılay genel başkan vekilliğine seçildi. 1999 yılında bu görevinden ayrıldı. Elli yılı aşkın bir zamandır şiirle uğraşmaktadır. Türk şiirinin bütün sahillerini yoklamıştır. Şiire, 'Şiir, duyguların kendisine en yakın ifadesidir' diyen Yahya Kemal'in çizgisinde başlamış, uzun yıllar A.H. Tanpınar şiirnin ulaşılmaz estetik nizamı, mimarisi peşinde koşmuş ve onun çok bulutlu, çok renkli hülya ve rüya iklimlerinde kanat çırpmıştır. Sonunda, 'Şiir, insanın bütün yaşantısını dolduran, manalandıran, zaman, mekan ve şahıs tespitinden sıyrılarak, insanın benliğinde, hücrelerinde eriyen, ömrün lezzeti ve usaresi haline gelen tecrübelerin, unutulan hatıraların mahiyeti bilinen duygular halinde yeniden yaşanması ve ifadesidir. İnsan bir mısra için lohusaların doğum sancılarını, ölülerle bir odada başbaşa kalmanın ürpertisini, mahiyeti belirsiz çocukluk hastalıklarını, çiçeklerin sabahları narin titreşimlerle açılışını, denizlerin sonsuzluğunu, durgunluk ve coşkusunu, yolculuklarda uçuşan yıldızlarla dolu gökyüzünü, ölümsüz aşkı ve birbirinden farklı birçok sevda gecelerinin ateşten çemberini, ayrılığı, özlemi, vuslatı, hazzı, hüznü, sevinci, kederi, velhasıl hepsini, herşeyi bilmeli, yaşamalı ve tanımalıdır' diyen R.M. Rilke'nin büyüleyici dünyasına sığınmıştır. Şiirlerini kalbinden başka hiçbir şeyin emrine vermemiştir. Nurettin Özdemir'in şiiri, bir bakıma Yahya Kemal, A.H. Tanpınar ve R.M. Rilke sentezidir. Bugüne kadar 5 şiir kitabı yayınlandı ve bazı şiirleri de bestelendi. Ayrıca, çeşitli gazete ve dergilerde siyaset, sanat, ahlak konuları ile ülkenin ekonomik sorunları üzerine makale ve mektupları yayınlandı; bir çok radyo ve televizyon programında konuşmalar yaptı. 1981 yılında Yugoslavya'da 'Struga Şiir Akşamları Festivali'nde, 1992 yılında da '12. Dünya Şairler Kongresi'nde ülkemizi temsil etti. Biri kız beş çocuk babası olan Özdemir, bütün şiirlerini 'Zaman ve Aşk' isimli son kitabında toplamıştır.
Unvan:
Türk Hukukçu, Siyasetçi, Şair, Yazar
Doğum:
Kelkit, Gümüşhane, Türkiye, 1927

Okurlar

1 okur okudu.
Reklam

Sözler ve Alıntılar

Tümünü Gör
Zaman
"Zaman aramıza girdikçe, sana daha çok yaklaştığımı hissediyorum."
"Ne içindeyim zamanın, Ne de büsbütün dışında." A. H. Tanpınar
Sayfa 47 - Eroğlu YayınlarıKitabı okudu
Reklam
Gece'de
Bunlar aşkın elleri.. yumuşak Usulca tutuyor ince bileklerinden, Ve ölümsüz aşk tek başına koruyor Tanrısal güzelliği yenilmekten İşte çaresizliğin sınırı, bunu bil Orada mesafelere inat büyüyen Ve bizi çağıran bir başka sıcaklık var. Ve işte evrenin gücü kolları..unutma! Soluksuz orman.. gökyüzü ve yıldızlar Ve dağılan sadece bir görüntüdür Yalnızlığın insafsız rüzgârında, Yakan güneş, durgun deniz.. hepsi boş Ölümsüz ve gerçek olan biziz, yalnız biz. Seviştikçe aydınlığı çoğalan gecedeyiz.
... Bilmem uzakta mı yakında mısın Gecenin tadı yok farkında mısın ...
Nurettin Özdemir
Nurettin Özdemir
Yetim İstanbul
Bir zümrüt masaldı çocukluğumuz; Bembeyaz çiçekler söylerdi onu. Nedir, bilir misin unuttuğumuz? Ömrün başlangıcı, masalın sonu. Acısı duyulur bir yerimizde, Küçük şehirleri hatırlamanın. Bir sır gibi yaşar gözlerimizde,
“Gecenin tadı yok farkında mısın? Bakışların garip, mahzun, ümitsiz Söylediğin bütün şarkılar yarım Artık bu bahçede mesut değiliz İşte son daveti hatıraların…”
Nurettin Özdemir
Nurettin Özdemir

Yorumlar ve İncelemeler

Tümünü Gör
Reklam
Henüz kayıt yok