Belki de hepimiz kötüyüz ve başka dünyaların cehennemini yaşıyoruz. Belki de şeytan olan bizleriz, küçücük bir çocuğa çikolatayı çok gören şeytanlarız. O kadar kötü bir şeytanız ki, yasalarımız ufacıcık bir çocuk sırf çikolata çaldı diye kısacık ömründen 7 sene çalabiliyor. İnsan sormadan edemiyor gerçek hırsız çocuk mu? Kafamın içerisinde binlerce mermi var. İnan hiç eksilmiyorlar. Gün geçtikce bir yenisi daha ekleniyor. Bu gün bir yenisi daha eklendi. Hafızamdan çıkartamıyor, bi tuğla olsun duvar öremiyorum. Yaşamak için yalvaran ve Dilenci muamelesi görenleri, ölmemek isterken ölmesini ve hayatında çaresizliğin ne olduğunu tatmayan insanları unutamıyorum.
Çocukluğumuzu, iyi bir eğitim uğruna, gençliğimizi güzel bir iş uğruna, hayatımızı ise emeklilik uğruna acımasızca feda ediyor ve buna yaşamak diyoruz.
İnsan mekanizması savunma üzerine kurulmuştur, insanlara doğru bildiği ancak yanlış olan eylerinin yanlış olduğunu kabul ettirsen dahi, yanlışlarını çeşitli sebepler öne sürerek savunduğunu göreceksin.