Pierre Lepere Gönderileri
Pierre Lepere kitaplarını, Pierre Lepere sözleri ve alıntılarını, Pierre Lepere yazarlarını, Pierre Lepere yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Zamanın peşinden koşuyorum, ama zaman killi çamur gibi şekil almıyor. Her ne kadar bizde yerinde durduğu izlenimi yaratsa da, şu kanalların suyu gibi akıp gidiyor. Ve sonra, bir gün, kendimizi yaşlı ve yorgun hissediyoruz. Varoluşumuzun sonunda ve yapmak istediklerimizi gerçekleştirmekten çok uzakta. Hayat bizi, kuzey rüzgarının sürüklediği kuşlar gibi savuruyor, hepsi bu!
Sayfa 114
Yaratmak yerine üretmek zorunda kalınca; fırçamızı, tek dertleri zenginleşmek olan ve bize faydalı olduklarını zannederek tablolarımızı en çok rağbet gören zevklere uygun hale getirmek için iğdiş eden öğrencilerle paylaşmaya mecbur kalınca, bizden geriye ne kalır?
Sayfa 112
"Venedik biziz!" diye bağırdı genç ressam, ansızın değişip tuhaf bir şekilde şaşkın ve tumturaklı bir hal alan sesiyle. "Bu kanallar bizim damarlarımız. Bu su, kanımız. Bu sarayların taşları, kemiklerimiz, onları sarmaktan vazgeçmeyen bu güneşli sisse, kırılgan ve fani ruhumuzdur."
Sayfa 111
Verdiği sözü tamamen unutmuştu, ama şimdi bu söz, havaya attığınız ama rüzgarın suratınıza geri çarptığı uçurtmalar gibi, hafızasında yeniden canlanıyordu.
Sayfa 106
Yoksullukla ölümün iki eski suç ortağı gibi kol kola verip kendine doğru gelişlerini seyretmeyi sürdürecekti.
Sayfa 104
Sanatçının doğa yasalarına uyması gerekiyordu, doğanın sanatçının yasalarına değil.
Sayfa 102
Nesnel verilere karşı fazla hassas, doğal engellere karşı da fazla saygılıydı.
Sayfa 102
Her şey sizin güneşiniz etrafında dönmeli! Oysa, insanlar için en büyük onur Tanrı'ya boyun eğmek değil midir?
Sayfa 88
Ne yapalım, masum bir şekilde hükümdarlık yapılmıyor, ne bu ülkede ne de başka bir yerde!..ellerini temiz tutarak devleti yönetebileceğine inanan hiç kimse yok.
Sayfa 72
Bu beyaz iplikle dikilmiş bahane, gerektiğinde örtü olarak kullanılabilirdi.
Sayfa 63
Sıcak, yıldızlı bir haziran gecesiydi, zamanın dışında, tıpkı eskiden iş arkadaşlarıyla kol kola tepelerde gezinmeyi sevdiği geceler gibi...
Sayfa 61
Sanki, tablolarda ya da düşlerde olduğu gibi, hafızanın sarp yolundan geri dönülebilirmiş gibi!
Sayfa 60
Artık kararsız, her zaman gezgin, hiç yerinde durmayan, ısıtmadan aydınlatan, asla kaynağını bulamadan parlayan, insan ve eşyaları kendi kişisel tiyatrosunun kişi ve dekorları haline getirmek için doymak bilmez bir şekilde içine çeken bu ışığın gölgesi olma sırası ondaydı. "Yaşamayı deneyeceğim..." diye cevap verdi.
Sayfa 54
Herkes dünyayı fırçayla yeniden yaratmaya çalışıyor.
Sayfa 39