Külleri ateşten önce tenimi sardı
Bedenim nefessiz kaldı
Koşup da varamadığım yolunda
Anıların dikildi kafatasıma
Feci düş yanıkları kızardı yanaklarımda
Güneş sürgün edildi gözümün bulutlarında
Bir türlü kırkın çıkmadı
Alışamadım,
Yalnızlıktan kabuk bağlamış hayata
Adım atsam dünya kayacak gibi duruyor