Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Raşit Anaral

Raşit AnaralBeni Yuvada Unuttular yazarı
Yazar
8.7/10
9 Kişi
34
Okunma
0
Beğeni
1.105
Görüntülenme

Hakkında

Senarist ve yönetmen olan Raşit anaral, 1949'da Gümüşhane'de doğdu. A.Ü.İktisat Fakültesi bitirdi. "Öc ve Benim Zaferim" (Cemal Kamacı'nın hayatı) adlı sinema filmlerinin senaryolarını yazdı. "Benim zaferim" adlı sinema filminde yardımcı yönetmen olarak çalıştı. "Kaşağı ve Yolun Sonu" adlı filmlerin senaryosunu yazdı ve yönetmenliğini yaptı. "Playing with Dead" adlı yabancı bir dizide yardımcı yönetmen olarak çalıştı. Yeşilay'a, teknoloji bağımlılığı,alkol,sigara,kumar ve uyuşturucuyla ilgili 5 adet 20'şer dakikalık (bu drama türü filmlerin senaryo ve yönetmenliğini yaptı) film yaptı Rejili sistemle kerbela merasimlerini ve Kerbela Tiyatro gösterisinin çekimlerini yaptı. "İnsanlar ve soytarılar" adlı Ulvi Alacakaptan'ın sahnelediği tiyatro oyununun rejili sistemle çekim yönetmenliğini yaptı... 1983'de sinema kursu açtı ve sinema dersleri verdi. Televizyonda program yönetmenliği yaptı. Yirmi iki belgesel filmin senaryosunu yazıp, yönetmenliğini yaptı. Sinemada synopsis dalında bir de ödül kazandı. Bir çok gazete ve dergilerde yazıları ve röportajları yayınlandı. Bazı televizyonlarda röportaj ve söyleşilere katıldı. 2007 Ocak ayında herkes tarafından beğeni kazanan "Beni Yuvada Unuttular" adlı romanı yayınlandı. 2012 Eylül 8-15 tarihleri arasında İslami Radyolar ve Televizyonlar Birliği tarafından Tahran'da yapılan "4. Uluslararası Etterned Film Festivali"nde juri üyeliği görevi yaptı... Hâlen, film,tanıtım ve reklam işleri yapmaktadır. Pazar günleri belediyede Sinema ve TV dersleri veriyor.
Unvan:
Yönetmen, Senarist, Yazar
Doğum:
Gümüşhane, Türkiye, 1949

Okurlar

34 okur okudu.
9 okur okuyacak.
3 okur yarım bıraktı.
Reklam

Sözler ve Alıntılar

Tümünü Gör
Babam için ekonomi bir araç olmaktan çıkmış amaç haline gelmişti. Babam çok para kazanmıştı ama ailesini de kaybetmişti. Gelecekte bunu telafi edemeyecek , tamamen yanlızlaşacak ve mutsuz olacaktı.
Büyümek için bu kadar aceleye ne gerek vardı !.. Hayat yürüyüşündeki her adımımız, sahip olduğumuz doğal neşemizi ve öz değerlerimizi de alıp götürmüştü. Biz büyürken birileri de mutluluğumuzu yok edecek mayınları yolumuza döşemişti... Biz büyüdükçe küçülen insanların varlığını tanıma imkanına kavuşmuştuk... Keşke beni yuvada unutsalardı, keşke hiç büyümeseydim…
Reklam
Henüz kayıt yok

Yorumlar ve İncelemeler

Tümünü Gör
416 syf.
9/10 puan verdi
Pcr testi sonucumu Recep ile bekledik. Kendime kızdım, Recep'e kızdım, yaşadığımız adaletsiz dünyaya kızdım, Recep için üzüldüm, Recep' in arkadaşları için üzüldüm ve hatta anne babası için üzüldüm, Recep için mutlu da oldum. Ama hep merakla devam ettim. Kitabı bitirdiğimde hareketsizlikten her yerim tutulmuştu. Bugün ben insan gibi hissettim.
Beni Yuvada Unuttular
Beni Yuvada UnuttularRaşit Anaral · Evrensel Medeniyet Hareketi Ensititüsü Yayınları · 201534 okunma