Hakkında
1924 yılında Tarsus’ta doğdu. İlk ve orta öğrenimini Tarsus’ta tamamladı. 1947 yılında Ankara Maliye Mektebi’ni bitirdi. Aynı yıl, Maliye Bakanlığı Milli Emlak Umum Müdürlüğünde stajyer memur olarak memuriyete başladı. 1947 yılında Münevver hanımefendi ile evlendi.1948 de askerliğini yedek subay olarak yaptı. Askerlikten sonra Bursa ve İstanbul defterdarlıkları emrinde vazife gördü. 1949 yılında Neslihan Hatice, 1952 yılında oğlu Ertuğrul Osman adında çocukları oldu. 1955 yılında Maliye Bakanlığı Gelirler Genel Müdürlüğü emrine tayin edildi. 1973 yılında şube müdürü olarak buradan emekli oldu. Yüksek Ziraat Mühendisi, peyzaj mimarı, aynı zamanda bayanlar arası okçuluk şampiyonu olan kızını 1988 yılında, Sivas Tıp Fakültesinde Doç. Dr olan öğretim üyesi olan oğlunu eşiyle birlikte 1991 yılında trafik kazasında kaybetti.
1946 yılından bu yana şiir ve yazıları milliyetçi dergilerde, Bucak, Toprak, Orkun,Filiz, Emel, Milli Yol, Ötüken,Türk Yurdu, Türk Edebiyatı, Defne ve Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı Tarih Dergisinde yayınlanmıştır.
İlk şiir kitabı “Hani” 1965'te çıktı. Türkiye Hoyratları ve Türkçülerin Kaleminden Atsız adlı eserleri Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı tarafından yayımlanmıştır.
Gönüller Üstü ve Özlenen Koşu adlı şiir kitapları 2001 yılında yayımlanmıştır. Basıma hazır daktilo halinde de birçok eseri mevcuttur.
1943 yılından bu yana milliyetçi faaliyetler içinde bulundu. Milliyetçiler Derneği, Türk Ocakları Ankara Merkez Şubesi Başkanlığı, Türk Kültür Derneği kurucusu ve genel kurul üyeliği, Türkçüler Derneği ve Türk Ocakları Umumi Heyet Azalığı görevlerinde bulunmuştur. Uzun yıllar Türk Ocağındaki hasbi çalışmaları dolayısıyla Refet Körüklü'ye; 23 Mart 2002 tarihinde, Türk Ocağı Tarihî Binasında armağan töreni düzenlenmiştir.
Refet Körüklü H. Nihal Atsız’ın samimi arkadaşı ve kendi tabirleriyle 'ülküdaşları'ndandır. Yaklaşık 30 yılını H. Nihal Atsız ile geçirmiştir.
Unvan:
Yazar, Şair
Doğum:
1924
Ölüm:
1 Nisan 2011
Okurlar
4 okur beğendi.
20 okur okudu.
17 okur okuyacak.
Derlediği Kitaplar
Sözler ve Alıntılar
Özlenen Yurt
Kara bahtım! Artık yakamı bırak
Özledim, özledim yurdumu, Tanrım!
Orda yalın taşa korum başımı,
Zevkle yerim bir lokmacık aşımı...
Ötüken'de dikin mezar taşımı
Özledim, özledim yurdumu, Tanrım!
Uzaklardan bana bir seslenen var,
Yüce dağ misâli bir sislenen var,
Gözleri yaş dolu bir hislenen var;
özledim, özledim yurdumu, Tanrım!
Sayfa 39 - Afşın Yayınları
Başı dumanlı dağ gibiydin
Yüceydin
Yüce dağlardan yüce..
Zirvende şahinlerin tünerdi
Yörende bozkurtların gezinirdi
Al tuğların saplıydı geçitlerinde
Şahinlerin, bozkurtların, tuğların hani?
Sayfa 10 - Afşın YayınlarıKitabı okudu
Kalbim Tanrıdağ'ında atar,
Altay'larda sizlerle eğleşirim..
Dağıtır saçımı rüzgâr;
Gözlerimde dinmez yaşım,
Acılardan acı kardaşım:
Sizler tutsaksınız, ama,
Benim de eğik başım...
Gün olur.
Ümitle dört bir yanı gözlerim.
Gözüm yaşlı, gönlüm yaslı
Ve Tanrı' ya açılmış elim;
Sizler için
Dövünür, dövünürüm...
Sizler için çarpar kalbim,
Sizleri düşünürüm
Ve kollarım düşer yana...
Ben bu toprakta hürüm!
Gün olur, sizleri unutup da
Hürlüğümle övünürüm...
Sayfa 42 - Afşın Yayınları
Yağmurlar çiselesin
Toprağa sine sine
Dostun oku saplanmış
Yiğidin sinesine
Sayfa 39 - TDAVKitabı okudu
Sitem etme güzelim
Bülbül eder güle naz
Sarı düşman kol gezer
Türkistan’da gülen az
Sayfa 26 - TDAVKitabı okudu
İletiler
Soyunda tutsak varken
Rahat eder mi için?
Türklüğün bu yarası
Kanıyor için için
|| 
Refet Körüklü
Yorumlar ve İncelemeler
