Hakkında
Sadık Ay; Diyarbakır doğumlu şair. Şiirlerinde evrenselliği azınlıkların ve kadınların cephesinde yakalayan yazın insanı.
Unvan:
Türk Şair, Yazar
Doğum:
Diyarbakır, Türkiye
Okurlar
9 okur beğendi.
17 okur okudu.
2 okur okuyor.
17 okur okuyacak.
Sözler ve Alıntılar
“ Sen çıkarıp sevginden herkese eşit veren topraksın
Sen tohumsun, utanmazsın
Su dokunsun hemen soyunur açarsın
Sen elinden öldürmek geliyorken
ışığını herkese eşit veren güneşsin
Sen başladığında yol uzanır,uzanır
Uzağa varmakta tanrı vardır
Uzağa varmakta uzay yasaktır
Kimse dağa çıkmamıştır
Aya kimse ayak basmamıştır.
Sen çıkarıp karnından herkese sevmek verirsin.
Seninle daha kötü değildir kimse.
Sen inciniyorsun
Elinin tersinde Gül ölüyor
Gözlerinde saklı umut burada kalıyor
Umut kalıyor ki dayansın insan
Taşı çatlatan keder seni öldürüyor
bin yıldır, daha ilk gün gibi
sensizliği taşıyorum kendimle...
Sayfa 52 - İkinci Adam YayınlarıKitabı okudu
“ Yüreğindeki sevgi sana kadar mı;
yoksa evine, akrabalarına kadar mı?
Taşar mı fakir sokaklara,
taşmaz mı ?
Anne
“ Sen yapraktın
Bastığın yerde yaşamak biterdi
Vaşaklar doğururdu saçlarında
Boynun meyve kokardı
Gözlerin hep umut hep yaş
Baktığın yere yağmur yağardı bulut bulut
Sen sokaktın
Kedilerin gamzesine konan yusufçuk
Gece yarısı açlıktan kırılan köpeklere tokluktun
Çocuktun
Hep çocuk doğurdun. “
ellerini seviyorum
“ Sevdiğim bütün kadınları unutturuyor bana ellerin
Yeni baştan tütün sarmayı öğreniyorum
Üzüm eziyorum, şaraba katık ediyorum sevmeni
Bu ölmek gibi gökte sana bir umut bırakıyorum
Benden önce ölme . “
Sayfa 55
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
Henüz kayıt yok