Samiha Ayverdi Gönderileri
Samiha Ayverdi kitaplarını, Samiha Ayverdi sözleri ve alıntılarını, Samiha Ayverdi yazarlarını, Samiha Ayverdi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kimse kimsenin ne söylediğinin de ne istediğinin de farkında olmayacak kadar zevkinin dünyasına kapanmıştı.
Sayfa 261 - Kubbealtı Neşriyatı (11.Baskı)Kitabı okudu
Zaten insanlar işlerine gelmeyen veya anlamakta çaresiz kaldıkları her söze ukalalık veya saçma damgasını vururlar ve bu sözü konuşan dudakların sahibine de deli derler.
Sayfa 89 - Kubbealtı Neşriyatı (11.Baskı)Kitabı okudu
Hesapsız bir yenilik ve inkılâp adına yapılan hareketlerin kazması ile millî ve mânevî değerleri tahrip eden bir zihniyet ordusunu peşimize getirdiğimiz için de kendimize değil, düşmanlarımıza hizmet etmiş olduğumuzu dile getirecek ses nerede?
Bulaşıcı hastalıklar gibi Türk târihinde, hemen her elli senede bir, isyandı, ihtilâldi, ıslahattı, inkılâptı... diye tekrarlanan illetin, zavallı Türk milletine kendi sesini duyurmayan bir sağırlık, kendi gerçeklerini göstermeyen ne denli bir körlük getirdiğini farketmek için acep daha nice bir zaman bekleyeceğiz?
Yüzyılların teknesinde mayalanıp dünyâya medeniyet ve adâlet sadakası dağıtagelmiş olan Türk, şimdi dağarcığını varından yoğundan boşaltmakta tereddüt etmeyen ve kıyasıya harcadığı millî varlığından boş kalan bu dağarcığı başka ülkelerin nîmetleriyle doldurmaya servet, sâman sâhibi olup bir hoşça eyyam sürmeye can atabiliyordu.
“Biz yaptigimizi Allah için yaparız, eğer kalbinden fetva sorup mesuliyetsizliğin hükmünü alırsan başkalarından korkma. Şu şöyle demişin, bu böyle demişin ehemmiyeti yoktur, elverir ki kalbin seni muâheze etmesin.”
Haşrolmak; kıyamet günü dirilip bir araya gelmek
Düşsem ne gam? Bütün cihan sevgilimin göğsünden ibaret. Keşke düşsem... Keşke bu mahşere düşsem de orada haşrolsam..
Sayfa 197 - Kubbealtı NeşriyatıKitabı okudu
Neden dünya bir zindan ve insanlar da birer zindancı idiler ?
Sayfa 34 - Kubbealtı Neşriyatı
Eski insanlar namazlarını vaktinde ve bilhassa cemâatle kılmaya dikkat ve îtinâ gösterirlerdi. Câmi, kalabalıkların en kolay ve en samîmî bağlarla sosyalleşebildikleri ve kendi aralarında bir aşinâlık alış verişi mânevî bir köprü kurdukları bir mahaldi. Öyle ki, insan oğlu kendi kendini madde âleminin günlük boğuntusundan, iş gibi, yemekiçmek, uyku gibi mekanik esâretinden bir mânevî istiklâl bölgesinin huzur ve emniyetine atmak sûretiyle hürriyete ilticâ ederdi.
Sayfa 105 - Kubbealtı neşriyatKitabı okuyor
