Hayatımda okuduğum en eğlenceli ve en komik kitaptı. Bu kadar çabuk bitmesine üzüldüm doğrusu. Kahkaha attığım yerler bile oldu. Kesinlikle tavsiye ederim
Sarah Andersen'in Büyümek Diye Bir Şey Yok (Adulthood İs A Myth) kitabından sonra diğer kitaplarını merak ederek listeme eklemiştim. İlk kitap gibi bu kitabı da Ingilizce (orijinal diliyle) okudum ve bir kere daha çok sevdim. Bu kitabında türkçesi de mevcut eğer okumak isterseniz mutlaka almanız gereken kitaplardan biri.
Bu kitap ismi gibi sizleri yumuş yumaklar haline sokacak. Okurken hem güleceksiniz hem de yaşamınızı gözden geçireceksiniz.Ayrıca kazakları (rahat olan ve özellikle erkek kazaklarını) ve kedileri daha çok sevebilirsiniz baştan uyarayım. Zamanınızı güzel geçireceğiniz ve eğleneceğiniz bir kitap.
İlk kitap hakkında yaptığım yorumum ile aynı duyguları hissettim bu kitapta da. O yüzden o yorumu buraya da koyacağım:
"Kitapta bir kadının hayata bakış açısını karikatürlerle okuyoruz. Yaşadığı olaylara veya durumlara onun gözüyle bakıp gülüyoruz. Bazı karikatürler o kadar hoşuma gitti ki onlara arada bakar yine gülerim.
Her sayfada ayrı bir konu işlenmiş, kısa karikatürlerden oluşuyor kitap. Tabi bu kısa karikatürlerin bendeki etkisi derin ve anlamlı.
Keyifle okuyacağınız hayatınıza renk katacak ve sizi kendi hayatınızı düşündürecek karikatür kitabı."
Bu kitapta farklı olarak annesinin kedisi ile oluşan bağını ve kazak sevgisini yazarak ve karikatürlerle anlatmış. Yine çok sevdim ve üçüncü kitabına da bakacağım.
Dediğim gibi bu tarz kitaplar hoşunuza gidiyorsa mutlaka bakmanızı öneririm.
Kesinlikle buyumek diye bir sey yok! kitap tanitimini gordukten sonra ilk is siparis vermek oldu, sonrasi mi? Kargo gelir gelmez hemen acip okumaya basladim tabi ki boyle karikatur dizilerine olan sevdam vakti zamaninda Posta gazetesinin son sayfasinda yer alan Terlik Ailesi ile baslamisti. Hatirlayan bilen goren varsa el kaldirsin. hatta o kadar sevmistim ki belli bi sureden sonra gazeteden her gun kesip kesip karikaturlerim icin feda ettigim okul defterime yapistiriyordum. Hergun eve gazete almıyorduk tabi annem is yerinden falan getiriyodu. oyle oyle ordan burdan gazete toplayarak kendime karikatur kitabi falan yapmaya calismisligim var yani, muhafaza edemedigim, onu gerektigi gibi abimden koruyamadigim icin cok uzgunum. kardes kavgasina kurban gitti canim Terlik Ailesi hikayeleri. neyse ki kucuktuk, kusmedim, o yuzden buyumek diye bir sey yok!