Muhtemelen herkesi kendinden uzaklaştırmaya çalıştın; yalnızca inzivanın sana geri dönecek gücü vereceğini düşündün. Fakat yanılıyorsun. Ve bunu anlamakta her daim zorluk çektin.
Yalnızlıkta güç olmadığını anlamakta.
Gerçekle yüzleş artık güzelim. Ona ilk âşık olduğunda o, Jack değildi... Joker'di. Bunu itiraf etmek istemiyorsun çünkü bir zamanlar âşık olduğun adam, istismarcı, sevgiden anlamayan bir seri katildi.
Savaşmaya devam etmenin sebebi SİZSİNİZ. Çünkü size gurur duyabileceğiniz, daha güvenli bir Gotham bırakmak istiyorum. Böylece bir gün maskelerinizi çıkarabileceksiniz.
— Ara sıra Joker uykusunda ağlardı. Bazı geceler iyice kötüleşirdi. Ben de onu uyandırırdım. Kucağıma yatırıp ağlaması kesilene kadar saçını okşardım. Korkutucuydu. Ama sadece o zamanlar ona sarılmama izin verirdi.
— Nelerden bahsederdi?
— Hiç kimsenin hiçbir zaman Gotham'ı gerçek anlamda ele geçiremeyeceğinden. Kaderinde başarısızlık olduğundan.
— Ama o saplantılıydı! Madem imkansız olduğunu düşünüyordu, öyleyse neden çabalıyordu?
— Ona göre Gotham sıcak, parıldayan bir ışıktı. Ve tek istediği onu bir anlığına göğsüne bastırmaktı. Sadece Batman'in fark etmesine yetecek kadar... Sırf ışığı geri verebilmek için. İkisinin birbirlerine en çok yaklaştığı an o an olacaktı.