Şebnem Gümüşcü Gönderileri
Şebnem Gümüşcü kitaplarını, Şebnem Gümüşcü sözleri ve alıntılarını, Şebnem Gümüşcü yazarlarını, Şebnem Gümüşcü yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Normal çocuklarda 3 yaşından sonra kaybolan ekolali, otistik çocuklarda sıklıkla 3 yaşından sonra artmaktadır.6 yaşına gelen otistik bir çocukta halen ekolali görülebilmektedir.Genellikle otistik çocuklardaki ekolali, anında ve gecikmiş olarak iki şekilde ortaya çıkmaktadır.Anında ekolali, konuşma sırasında söylenenlerin anında tekrar edilmesi şeklindedir.Gecikmiş ekolali ise; otistik çocuğun günler, aylar hatta yıllar önce duyduğu sözleri, aynı ses tonu ve vurgulama ile tekrarlamasıdır.Normal çocukların istek ve gereksinimlerini ifâde etmede ekolaliyi kullanmaları ile ilgili hiçbir örnek olmaması, normal çocukların buna gerek duymadığını çünkü kendilerinin çok daha etkileyici ve yaratıcı konuşmalar gelistirebildikleri ve sahip oldukları bu dili yaratıcı bi şekilde kullanmadıkları için ekolalik olabildikleri belirtilmektedir.
Sayfa 55 - Özgür YayınlarıKitabı okudu
Gesell, Halverson, Thompson, Ilg, Cartner, Ames ve Amatruda'ya (1940) göre de; 21 aylık bir çocuk, kendisine söylenen cümlenin en son sözcüğünü veya kendisine söylenen tek bir sözcüğü tekrarlamaktadır.2-2,5 yaşına kadar devam eden ekolalinin, 3 yaşından sonra normal konuşma gelişiminde görülmesi, hiçbir çocuk için konuşmayı geliştirici olarak kabul edilmemektedir.
Sayfa 55 - Özgür YayınlarıKitabı okudu
Otistik çocuklarda cümle kullanımı için sözcüklerin birleştirilmesi, normal konuşma gelişimine göre daha geç olmaktadır.Genelde normal çocuklar 21 aylıkken iki sözcüğü; 2,5 yaşında üç sözcüğü birleştirerek cümle kurabilmektedirler.Otistik çocukların ise yaklaşık %45 i bu dönemde hiç cümle kuramamakta ya da kurdukları cümleler daima ekolalik olmaktadır.Bazı otistik çocuklar diğer bireylerin söylediği uzun cümleleri aynen tekrar edebilmekte ancak benzer durumlar içine genelleyememektedirler.
Sayfa 53 - Özgür YayınlarıKitabı okudu
Yaşamın ikinci yılında 18 aylık normal bir çocuk, yaklaşık 10-15 sözcük; 24 aylık olduğunda da 200 sözcük kullanabilmektedir.Ancak otistik bir çocuğun konuşmasının iletişim kurmaya yönelik olmadığı görülmektedir.İkinci yılda, otistik otistik çocukların yaklaşık %89 u 15 veya daha az sözcük kazanmaktadırlar.Normal bir çocuk öğrendiği sözcüklerin sayısı zamanla ve çevreyle kuruduğu aktif iletişimle geliştirip daha önce öğrendiği sözcükleri de kullanmaya devam edebilmesine rağmen, sadece 15 sözcük(!) kullanan otistik bir çocuk daha önce kullandığı sözcükleri, sözcük darağacına yenilerinin eklenmesiyle kaybedebilmektedir.
Sayfa 53 - Özgür YayınlarıKitabı okudu
Normal bebekler ilk yılda "mama-baba" gibi bir iki sözcüğü kullanmalarına rağmen, otistik bebeklerin yaklaşık %75 inin bunu başaramadıkları görülmektedir.Otistik bebeklerin yaklaşık yarısı ilk sözcüklerini söylemekte gecikmektedirler.Bazı durumlarda 2 veya 3 yaşına kadar geciktikleri ya da hiç konuşmadıkları da görülebilmektedir.
Sayfa 51 - Özgür YayınlarıKitabı okudu
İsteklerini ağlayarak, çığlık atarak belirten birçok otistik bebeğin, yürümeyi öğrenir öğrenmez iletişim kurmak için yetişkinin elinden tutarak, çekerek isteklerini belirttiği ancak bunu yaparken de yetişkinin yüzüne bakmadığı gözlenmektedir.
Sayfa 48 - Özgür YayınlarıKitabı okudu
Normal gelişim gösteren bebeklerin; insan yüzüne, hareket eden nesnelere baktıkları ve seslere güldükleri gözlenirken, otistik bebeklerin ancak gıdıklandıkları, sallandıkları ya da havaya hoplatıldıkları zaman güldükleri gözlenmiştir.
Sayfa 47 - Özgür YayınlarıKitabı okudu
Yapılan araştırmalar, otistik çocuklarda gözlenen uyku problemlerinin, normal çocuklara kıyasla iki kat daha fazla olduğunu göstermektedir.Bununla birlikte otistik bebeklerde, sınırlı ve değişik yiyecekleri tercih etme gibi yemek yeme(!)ve tüm gece uyanık kalma şeklinde görülen uyku problemlerinin, adolesan döneminde kendiliğinden çözümlendiği belirtilmektedir.
Sayfa 38 - Özgür YayınlarıKitabı okudu
1961 yılında, Dr. Midred Creak başkanlığında bir kurul, çocukluk otizminin belirtilerini daha açık şekilde ortaya koymak amacıyla "Dokuz Nokta" diye niteledikleri bir teşhis ölçütü geliştirmişlerdir.Bu ölçüt, otistik çocuklarla uzun bir süre çalışma yapmış olan bir grubun gözlemlerine dayandırılarak geliştirilmiştir."Dokuz Nokta" ölçütünde, otistik çocuk;
-Kendi kişisel kimliğinin farkında olmaması
-Belli nesnelere bağımlılık geliştirmesi
-Nesneleri amacına yönelik kullanamaması
-İçinde bulunduğu ortamdaki değişikliklere karşı tepki göstermesi
-Mevcut normal ya da özel zihinsel yeteneklere sahip olmanın yanı sıra gözlenen genel bir gerilik olması gibi özelliklere bağlı olarak tanımlanmaktadır.
Sayfa 18 - Özgür YayınlarıKitabı okudu