Hakkında
1974’te Antakya Nahırlı’da doğan Selma Sayar, ilköğretim ve liseyi burada tamamladı. 1995 yılında Ege Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünü bitirdi. Eleştiri alanında yüksek lisans yaptı. Edebiyat dergilerinde öykü ve kitap tanıtım yazıları, Radikal 2’de denemeleri yayımlandı.
2007 yılından beri yayımladığı bu çalışmalarını topladığı Sırça Sarayın Serçeleri, yazarıın ilk kitabı olarak, Mühür Kitaplığı etiketiyle raflardaki yerini aldı.
Kitabında, çocukluk ve ilk gençlik yıllarını geçirdiği Antakya’dan ve öğretmenlik yapmakta olduğu Mersin’den insanlar, izlenimler, öyküler bulunuyor. Ve elbette, hakkında yazdığı kitaplar aracılığıyla, dünyanın dört bir yanından, farklı zaman dilimlerinden düşünceler, çeşitli insanlık durumları da yazılarında bir araya geliyor.
Kendisi gibi Mersin’de yaşayan ve Sayar’ın yazma serüvenini umutla izleyen İpek Ongun şöyle diyor:
“Selma Sayar hem 2 çocuklu bir anne, hem çalışan kadın, hem kitap kurdu. Üstelik yazmayı seven bir eğitimci. Gözlem yeteneği ve duygularını aktarış biçimiyle bizleri anlattığı öykünün içine çekiveriyor, daha ilk satırında. Hani, yüreğime dokundu, denir ya, aynen öyle hissediyor insan onun yazdıklarını okurken.
Özellikle de annesiyle ilgili yazdığı ‘Ena Mahibbik Mama! (Seni Seviyorum Anne!)’ başlıklı anlatısını okurken gözlerimin dolmasını engelleyemedim. Dostlukla ilgili yazdıkları da aynı duygusallığı nasıl da derinden, nasıl da zarif ama insanın içine işleyen biçimde yansıtıyor.
İşte duygularını böylesine bizlere aktarabilen bir yazar o. Üslubu çok akıcı, su gibi okunuyor yazdıkları. Türkçesiyse mükemmel. E, daha ne denebilir ki… Yazmaya devam Selma Sayar!”
Evet, Selma Sayar anneliğe, öğretmenliğe, okumaya, yazmaya devam ediyor.
Unvan:
Yazar, Öğretmen
Doğum:
Antakya, 1974
Okurlar
3 okur beğendi.
7 okur okudu.
Sözler ve Alıntılar
Eğitim, insanı bilinçlendirir; bilinçli insan ise başkasına özenmek yerine, kendi özgün değerlerini üretir, yaratır
Sayfa 60Kitabı okudu
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
Selma Hoca, ortaokul yıllarımda Türkçe öğretmenimdi. Hani kapıdan girer girmez öğrencilerini havasıyla büyüleyen öğretmenlerden. Güzelliği ve fikirleri ile tam da iyi bir rol modele ihtiyacım olan çağlarda kurtarıcı bir melek gibi cıktı karşıma. Sait Faik, Sabahattin Ali, Yaşar Kemal, Nazım Hikmet, Ataol Behramoğlu, Füruzan o yıllarımın vazgeçilmez insanları oldular Selma Hoca'mın sayesinde. Odalara kapanır, saatlerce kitap okurdum. Okumakla kalmaz, okuduklarım üzerine düşünür ve yazardım. Henüz on iki on üç yaşlarımda üstelik. Bu yaştaki bir çocuğa böyle bir sevk vermek, bu kadar büyük yazarların eserlerini okutabilmek her babayiğidin harcı değildir. Selma Hoca işte bunu yaptı. Üstelik bir kenar mahalle okulunda, o sınıftaki birçok öğrenci için yarattığı etki aynıydı.
Şimdi yazdığı öyküleri ve 
Sırça Sarayın Serçeleri'ndeki düşünce yazılarını okurken onun sağduyusunu, inceliğini ve romantizmini tekrar hissetmek benim için paha biçilemez bir duygu.
Dolayısıyla yazdıklarını biçimsel veya teknik olarak sorgulayacak bir konumda değilim. O yazar, biz de okuruz. Saygıyla ve hem sevgiyle. Bazı insanlar sadece varlıkları ile dünyaya bir güzellik katarlar çünkü.
