Gazâli, modern düşüncenin nüvelerini barındıran Meşşai düşünce geleneğindeki aklın bu iktidar alanını, derin zamansallık bağlamında tartışmaya açmaktadır. Gazili'nin, zamansallık düşüncesinin zeminine yerleştirdiği eskatalojik ufuk (gayb), mevcut tecrübenin ahlaki boyutunun ölümlülük/fanilik ekseninde daima sorgulanmasını ifade ermektedir. İnsanın, derin zamansallığını unutamaması ya da mevcut imkânların son bulmasının farkında olması anlamında ölümlülük sorunu, fanilik, şimdi burada “olan” mevcut tecrübenin, “olması gereken” en iyi şekilde anlamak için kendi zaman ve mekânının ötesine bir çağrıdır. Moosa'ya göre, zamanı bu şekilde tasavvur etmede kendi ölümlülügünü kesin bir şekilde kavrama ve zamanla heyecan verici bir yarış söz konusudur."!? Bu yarış, hakikati anlamaya (verstehen) eşlik etmektedir. Gazâli düşüncesindeki bu perspektif, aklı, nihilist bir savrulmaya karşı korumaktadır. Zira zamansal boyut, niyet, amaç, istek, ihtiyaç, arzu gibi anlamanın gömülü olduğu derin zamansal karakterine dair “üst bilinç” oluşturmaya imkân tanımaktadır. Bu “üst bilinç” bağlamında ölümlülük, mevcut tecrübenin hakikatle bağını sürekli canlı tutan bir kaygı hâli olarak ahlakı bılıncin “daha iyi” olana açıklığını muhafaza etmektedir.Bu açıldık, bilincin dilsel tarihsel tecrübeye dair sorgulayıcılığını da canlı tutmaktadır. «