Şeniz Ünal Gönderileri
Şeniz Ünal kitaplarını, Şeniz Ünal sözleri ve alıntılarını, Şeniz Ünal yazarlarını, Şeniz Ünal yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hayat, bir toplayıp bir dağıttığın sonu olmayan bir süreç
Sayfa 285Kitabı okudu
Uzay boşluğunda bir hiç
Sayfa 268Kitabı okudu
Yaşarken kıymetini bilmediğimiz her an, sonrasında nasıl da yük oluyordu bize. Ertelenen, o an önemsemeyip geçiştirlenen her şey sonrasında nasıl da ağır bir yük gibi biniyordu omuzlarımıza. Ve her an nasıl da değerliydi, her anın değerini o an kavramak da öyle…
Sayfa 242Kitabı okudu
Anne olmak ne çok şey yüklüyordu kadınların omuzlarına. Hele iki çocuk annesi olmak… Ne yapsan ne etsen ne kadar koştursan da hep bir şey eksik kalıyordu. Özellikle sosyal medyanın hayatımıza girişinden sonra daha da arttı anneliğin ağırlığı. Sosyal medya hesaplarında sürekli çocuklarıyla mutlu pozlarını, yaptıkları pastaları, yemekleri paylaşan ve bunu kazanç haline getiren “fenomen” anneler yüzünden, gerçek anneler kendi anneliklerini daha da sorgulamaya başladı. Yetmiyorum, yetişemiyorum hissi daha da arttı annelerde.
Sayfa 107Kitabı okudu
Başarı üzerine
Acaba başarı nedir? Genel kabul, her geçen gün daha rekabetçi olan dünyada “ben diğerlerinden daha iyiyim” demek diyebiliriz. Daha fazla para, yüksek mevki, daha hızlı koşmak, en iyi yemeği pişirmek, en fazla takipçiye sahip olmak vs vs… hatta en geç yaşlanmak. Sürekli aşağıya veya yukarıya doğru bir mukayese içinde olmak tam gaz hareket etmek. Peki bu başarı isteğini maliyeti nedir acaba? Maddi ve manevi olarak?
Sayfa 84Kitabı okudu
Aslında çoğumuzun problemi de aynı… Hayaller ve gerçekler arasında sıkışıp kalmış olmak. Ailenin, çevrenin, eğitimin, üzerinde yaşadığımız toprakların verdikleri ve empoze ettikleriyle kalbimizin derinliklerinin bize fısıldadıkları arasında kalmak… Kanat takıp uçma isteğinin bileğimizdeki prangalarlarla engellenmesi… Ki bu prangalar yakınlarımıza, ailemize hissettiğimiz sevgi, şefkat, sorumluluk, suçluluk gibi duygular da olabiliyor bazen…
Sayfa 64Kitabı okudu
Biz günler geçiyor sanırken geçen hayattı, bir kış daha bitmiş bahar gelmişti bile. “Ertelememek lazım” dedim kendi kendime. Ertelememek lazım, bugünden sadece bir tane var.
Sayfa 55Kitabı okudu
Oradan oraya koşturup sürekli bir şeylere yetişmeye çalışırken ne çok şeyi erteliyor ne çok şeyi ıskalıyoruz
Sayfa 54Kitabı okudu
Çok sevilen birinin kaybı her zaman zordur. Üzüntü acı keder öfke pişmanlık… Bu kelimeleri art arda okumak bile kötü hissettirirken onları yaşamak, bu duyguların içinde boğmak düşünme sana neler yapar
Sayfa 47Kitabı okudu
Anlamlandırmak! İnsanları anlamak, dinlemek! Hayatın teması buymuş!
Yaşarken kıymetini bilmediğimiz her an, sonrasında nasıl da yük oluyordu bize. Ertelenen, o an önemsemeyip geçiştirilen her şey sonrasında nasıl da ağır bir yük gibi biniyordu omuzlarımıza. Ve her an nasıl da değerliydi, her anın değerini o an kavramak da öyle...
Duygusal iyileşmenin belki de en zor tarafı ruhun derinliklerinde donmuş olan duyguların bilinç düzeyine taşımak ve onları deneyimlemek için kendimize izin vermektir.
İnsanlarda en çok eleştirdiğimiz yön aslında bizde olmasından en çok endişe ettiğimiz özelliktir.
Ne tuhaf diye düsündüm kendi kendime; bazen zaten kendimizde olan bir şeyi bulmak için ne çok yoruluyor, ne çok hırpalanıyor, boş yere vakit harcıyorduk.
Öfkelenmemeliyim düşüncesinin beni asıl öfkelendiren şey olduğunu fark ettiğimden beri iyiyim. Kendimi, kendi koyduğum yasaklardan oluşan hapishaneden çıkarmaya kararlıyım