Hakkında
Develi aslen Tarsus’lu. Ancak Aile, hayli eski yıllarda Mersin’e taşınmış ve Mersin’li olmuşlar.
Babasının memuriyeti dolayısıyla Karaman’da doğmuş,bir süre sonra Tarsus’a dönülmüş.
İlk ve Orta tahsilini Mersin’de, Lise tahsilini(1937 yılında Mersin’de Lise olmadığı için) Adana ve Ankara Da yapmış ve 1944 Yılında Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesinden mezun olmuştur.
Babasını küçük yaş da kaybetmiş olmasına rağmen, tahsile devam imkanı, Annesinin Terziliği bilmesi, kendisinin yaz aylarında bir yerde çalışması ve Akraba yardımı sayesinde gerçekleşebilmiştir.
Fakülteden mezun olduktan sonra, herhangi bir memuriyet başvurusunda bulunmayıp, doğrudan Avukatlık Stajı için Mersin Baro’ suna başvurmuş olmasını kendisi şöyle anlatıyor.
1928 Yılında Yeni Harflere geçildiğinde Babası Maliye’de memurmuş.Memurlar çok zaman gece yarılarına kadar çalışırlar ve emir doğrultusunda Latin Harflerini öğrenmekle beraber, eski yazı kayıtlarını 6 ay içerisinde Yeni Harflere geçirilmesi ile de, sorumlu tutulurlarmış. Babası esasen zayıf olan gözlerini iyice kaybedince, malulen emekliliğini istemiş. 25 Sene hizmetinin bitmesine bir yıl varmış. Mersin de ki Göz doktoru, memuriyetten mütevellit değildir diye rapor verince, eline 500 liraya yakın bir para verip, memuriyetten çıkarmışlar.
Bu durum Develi’yi memuriyetten soğuttuğu için, her tür zorluğu göz önüne alıp Devletten Hakimlik, Savcılık veya o zaman revaç da olan Müfettişlik gibi bir vazife talebinde bulunmamış.
Fakülteden mezun olduğu 1944 yılında başladığı Avukatlık Stajını Mersin Adliyesinde sürdürmüş. Staj, Askerlik hizmetleri bitince aynı tarihte Serbest Avukatlığa başlamış.
45 Yıl sürdürdüğü Meslek yaşamı daha çok Hukuk Müşavirlikleri şeklinde olmuş, Bunlar (Ezcümle); Umumi Mağazalar T.A.Ş, Çukurova San.İş.T.A.Ş, Yapı ve Kredi Bankası ve İnterbank Mersin Şubesi, Tüdaş Tarım Ürünlerini Değerlendirme A.Ş., Anadolu Cam San. Aş., gibi.) Ticari İşletmelerdir.
Bu arada; 1963-1973 yıllarını kapsayan 10. Yıl, Mersin Barosu Başkanlık görevini de ifa etmiştir.
Develi’nin; Mersin bağımlılığı, Mersinin; 1836 yılında kuruluşundan bugüne, geçmişinin araştırmasına vesile olmuş ve halen süren bu araştırmalar zamanla Yerel Gazetelerde Makale olarak ve ayrıca Kitap sahifelerinde de yer almıştır.
‘’Dünden Bugüne Mersin’’ isimli Kitap, 1987 yılında yayınlanmıştır. Geliri Mersin Ticaret ve Sanayi Odası Öğrenci Yardım Vakfına bağışlanmıştır.
2.inci baskısı 1991– 3.üncü baskısı 2001- ve 4.baskısı 2008 yıllarında yapılmıştır. Eser Milli Eğitim Bakanlığının 13.4.1991 gün, 2400 Sayılı Kararı ile Öğretmen ve öğrencilere tavsiye edilmiştir.
Bunlardan başka ‘’Eserleri ile Anıtlaşan Vali.Tevfik Sırrı Gür ‘’ isimli, Sırrı Gür’ün Hayat Hikayesi ve eserlerini muhtevi eser iki baskı yapmıştır.
‘’Akdeniz de, İnci Kent Mersin ‘’ isimli, Mersinin Turizm etkinliklerini belirten eseri de 1998 yılında basılmıştır.
Yukarıda sayılan kitapların basım giderleri; Mersin Ticaret ve Sanayi Odası, Büyükşehir Belediyesi ve Akdeniz Belediyesi tarafından Kültür Hizmeti gayesine matuf olarak karşılanmıştır. Bu nedenlerle de, isteyenlere bedelsiz verilmiş ilgili yerlere de bu şekilde gönderilmiştir..
Yazarı Şinasi Develi de; bu Kurumlardan herhangi şekilde bir ücret almamıştır.
‘’Eski Mersin de Yaşam’’ adlı kitabı; 2007 yılında piyasaya çıkmıştır. Baskı giderlerini bu defa kendileri karşılamış, küçük sayılan bir para karşılığı, yerine göre parasız isteyenlerin istifadelerine sunulmuştur.
Bu Kitaplar; Mersinin geçmişini, sonraki yıllara taşıyan bilgileri muhtevi olması yönünden, Araştırıcı ve Kent hakkında meraklı kişi ve kurumlara müracaat eseri hizmeti vermektedir.
Sosyalist Ülkelerde 12.000 Km. isimli seyahat notları,dizi olarak yayınlanmıştır.
1950 yılından bu tarafa yayınlanmış Sabah Postası-Toros- Son Haber ‘de devamlı yazdığı gibi, halen günlük yayınlanan İmece’ nin yazı Ailesi içerisindedir.
.İçel Sanat Kulübü Dergi’ sinde yıllardır, Mersin Deniz Ticaret Odası ve diğer Yerel Dergilerde zaman zaman ekseriyetle de, Mersin Konusunu işleyen yazıları yayınlanmaktadır.
Sosyal yönde çalışmalar olarak ve de önemli sayılabilecek Kurumlar olarak da ;
İçel Turizm ve Tanıtım Derneği– Mersin Aşevi Derneği– Mersin Diabet Cemiyeti nin kuruculuğu ve Yönetim Kurulu üyeliği yanında, Mersin Halkevi-Ç.E.Kurumu- Yönetiminde ve İyilik Vakfı Huzur Evi Mütevelli Heyet Başkanlığı Sayılabilir. Mersin Tüccar Kulübünde de 17 yıl süren Yöneticilik hizmeti vardır.
Develi, Mersin Belediyesi seçimleri sonucu, (1973-1977), (1977-1980), (1980-1984) ve (1984-1999) dönemlerinde, Meclis Üyeliği ile birlikte Belediye Başkan Vekilliği ve Meclis Başkan Vekilliği gibi görevler üstlenmiştir..
Şinasi Develi‘ ye Mersin Kültürüne hizmeti nedeniyle verdikleri Belgelerle; birçok Kurum ve teşekkül, Özellikle, Mersin Valiliği, Mersin Üniversitesi, Mersin Ticaret ve Sanayi Odası, İçel Sanat Kulübü, Uluslararası Mersin Müzik Festivali ve İçel Adının Mersin dönüşüne gayret dolayısıyla MESİAD tarafından taktir ve teşekküre layık görülmüştür..
Develi; Bir oğul ve bir kız toruna sahip olup, her ikisi de kendisi gibi Avukattır. 66 yıllık Eşini 2011 yılında kaybetmiştir.
Tam adı:
Hüseyin Şİnasi Develi
Unvan:
Türk Avukat, Yazar
Doğum:
Karaman, Türkiye, 1920
Okurlar
5 okur okudu.
3 okur okuyacak.
Sözler ve Alıntılar
“Mersin’in düşman işgalinden kurtulduğu gün, “Çete Bayramı” adı ile kutlanır ve yer yerinden oynardı. Yurdumuzun birçok köşesi işgale uğradı. Her birinin ayrı bir kurtuluş öyküsü vardır. Örneğin; İzmir’e ordu birlikleri girmiş ve İzmir kurtarılmıştır. Fakat Çukuova’da mücadele çeteler ile olmuştur. Mersin’de iki yılı aşan Fransız işgaline karşı Müdafâyı Hukuk tarafından oluşturulan Milli Kuvvetler, işgal süresince mücadele etmişler, savaş vermişlerdir. Kurtuluşu müteakip dağlardan inen çeteler Mersin’e ilk defa Hastane caddesinden girmişlerdir.”
Sayfa 226Kitabı okudu
“Kamer sineması 1965 yılında faaliyete geçmişti. Mersin’de salonu soğutulabilen ilk sinemaydı. Türkiye’de Teknik Üniversite’nin haftada bir kısa yayını dışında televizyon yayını yoktu. O tarihlerde Lübnan, Kıbrıs ve Suriye’de yayın vardı. Sinemaya rağbeti arttırmak için, Yugoslavya göçmenlerinin, göç ederken getirip, etejer olarak kullandıkları televizyonlarını sattıklarını öğrenince, İstanbul’dan bir tane satın alıp sinemanın holüne konuldu. Net olarak alınan, özellikle Şam’dan yapılan yayın tabii Arapça’ydı ve devamlı Arapça şarkılar okunuyordu. Mersin’de ve civar köylerde bir çok Mersin’li Arapça konuşuyordu. Kendi lisanında şarkı dinlemeye dayanamayanlar bilet kestirip sinemaya geldiler. Ancak hiçbiri içeri girip film seyretmedi, TV izliyorlardı. Alıcı holden kaldırılıncaya kadar bu böyle sürdü.”
Sayfa 210Kitabı okudu
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
