Önünüzdeki uzun ve zorlu yolculukta güç yanınızda olsun.
Yıldızlar sizi çağırıyor.
Dünyadaki zamanınıza şükranla ilerleyin.
Artık her an bir sonsuzluk, anılarınızı sonsuz bir değerle taşıyorsunuz.
Yıldızlara dönüşte huzur vardır.
Baba her zaman bir hayatın ne kadar uzun olduğunun değil ne kadar güzel geçtiğinin önemli olduğunu söylerdi ve sanırım bu arkadaşlıklar için de geçerli.
Sicak ve huzurlu bir his veriyor. Ama Baba'yi hic hissedemiyorum. Kendime ona evde, evimizdeyken su anda oldugundan daha yakin hissediyorum.
O burada degil.
Dunyam ne kadar genislerse o kadar karanliklasiyormus gibi hissediyorum. Baba yanimda defilken ve ayrica ev de parcalaniyorken kendimi bu karanliktan korumak ve guvenli hissetmek icin gidebilecegim bir yer de yok.