Hakkında
Oxford Üniversitesi Göç ve İltica Araştırmaları profesörü Stephen Castles, aynı zamanda International Migration Institute'nin, (IMI – Uluslararası Göç Enstitüsü) yöneticiliğini yapmaktadır. Yazarın diğer kitapları şunlardır: Immigrant Workers and Class Structure in Western Europe (Gòdula Kosack ile birlikte), The Education of the Future (Wiebke Wüstenberg ile birlikte), Here for Good: Western Europe's New Ethnic Minorities (Heather Booth ve Tina Wallece ile birlikte), Mistaken Identity: Multiculturalism and the Demise of Nationalism in Australia (Bill Cope, Mary Kalantzis ve Michael Morrissey ile birlikte), Australia's Italian: Culture and Community in a Changing Society (Caroline Alcorso, Gaetano Rondo ve Ellie Vasta ile birlikte), The Teeth are Smiling (Ellie Vasta ile birlikte), Immigration and Australia: Myths and Realities (Will Foster, Robyn Iredale ve Glenn Withers ile birlikte), Citizenship and Immigration: Globalization and the Politics of Belonging (Alastair Davidson ile birlikte), Ethnicity and Globalization: From Migrant Worker to Transnational Citizen.
Unvan:
Yazar
Doğum:
1994
Okurlar
1 okur beğendi.
10 okur okudu.
1 okur okuyor.
9 okur okuyacak.
Sözler ve Alıntılar
Savaşın bitişiyle birlikte Almanya'da 1,8 milyonu savaş esiri olan toplam 7.5 milyon yabancı içi vardı. Tahminlere göre, 1944'te sanayi üretiminin dörtte biri yabancı işçiler tarafından gerçekleştirilmişti (Pfahlmann, 1968: 232). Yabancı emek olmasaydı, Nazi savaş makinesi çok daha önce çökebilirdi.
Sayfa 90
Roman veya Çigan olarak da adlandırılan Çingeneler, günüm üz Hindistan’ı kapsayan bölgeden göç edenlerinin torunlarıdır. 50 ile 100 arasında topluluklar olarak gezen ve seyyar satıcılık yapan bu topluluk tüm krallığa yayılmıştı. Bu topluluğa karşı açıkça ortaya koyulan bir düşmanlık söz konusuydu. Kral I. François’in kendi krallığına Çingenelerinin girişini yasaklayan fermanından sonra, Angers gibi Fransız kentlerinden 14 9 8 ’de sürgün edildiler. Daha sonraları. Çingeneler geri döndü ve Fransız toplum unun bir parçası oldular, fakat bazı insanlar tarafından asla tam olarak kabul görmediler. Yahudiler gibi, İkinci Dünya Savaşı sırasında Naziler tarafından öldürüldüler. 20. yüzyıl soykırımının kökleri derin bir şe kilde Avrupa’ya olan göçlerin tarihine kazınmıştır. Belki de, Yahudiler ve Çingeneler Avrupa ırkçılığının sürekli hedefi konumunda olmuşlardır.
Sayfa 74
İlk sanayileşen ülke olan İngiltere, geniş ölçekli emek göçünü
tecrübe eden ilk ülkeydi. Yeni fabrika kasabaları, kırsaldaki emek fazlasını hızlı bir şekilde emdi. Kötü çalışma ve yaşam koşulları, kötü sağlık koşullarını, yüksek oranda bebek ölümlerini ve kısa yaşam süresini de beraberinde getirdi. Düşük çalışma ücretleri, aile için kötü sonuçlar doğuracak biçimde hem kadınları hem de çocukları çalışmaya zorladı. Doğal nüfus artış oranları İngiliz ekonomisinin emek ihtiyacını karşılamada yetersizdi. Böylece, İngiltere’nin en yakın sömürgesi olan İrlanda, İngiliz ekonomisinin başlıca emek kaynağı oldu. Kapatma ve mal sahiplerinin terk etmesi sonucu İrlanda köylü tarımının çökmesi
ve İngiliz rekabeti sonucu yerli endüstrinin zarar görmesi İrlanda’ya yaygın bir yoksulluk getirdi.
Sayfa 82
Karayip deneyimi, değişmekte olan sömürgeci
emek pratiklerinin yerli ahali üzerindeki etkisini göstermektedir: Bu bölgenin gerçek sahipleri olan Caribler ve Aravvaklar şiddet ve Avrupa’dan gelen hastalıklarla bağlantılı olarak tamamen yok oldu. 18. yüzyılda, şeker endüstrisinin gelişmesi ile birlikte bölgeye Afrikalılar köle olarak getirildi. Bu topluluklar 19. yüzyılda özgürlüğe kavuştuktan sonra, küçük ölçekli üretim yapan çiftçiler oldular ve yerlerini Hindistan’dan gelen sözleşmeli işçiler aldı.
Sayfa 76
Tahmini olarak, 1850 öncesinde 15 milyon köle Kuzey ve Güney Amerika’ya getirildi (Appleyard,1991: 11). Kadınlar genellikle
madenlerde, çiftliklerde ve evlerde zor çalışma koşullarına ek olarak cinsel sömürüye de tabi tutuldular. Kölelerin çocukları, ebeveynlerinin sahiplerinin malı olmaya devam ettiler. Kölelik, İngiliz sömürgelerinde 1834’e, Hollanda sömürgelerinde 1863’e, Amerika Birleşik Devletleri’nin güney eyaletlerinde 1865’e kadar kaldırılmadı (Cohen, 1991:9). Köle isyanlarına ve 1807-1815 yılları arasında büyük devletler tarafından Atlantik ticaretinin durdurulmasına rağmen kölelik ekonomik önemini korumayı sürdürdü. Kuzey ve Güney Amerika’da bulunan kölelerin sayısı Amerika Birleşik Devletleri’nin güneybatısında, Küba’da ve Brezilya’da plantasyon tarımı alanlarının büyümesine paralel olarak 1800’den
1860’a 3 milyondan 6 milyona çıkarak ikiye katlandı (Blackburn,1988: 544).
Sayfa 75
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
