Svetlana Aleksiyeviç Posts
You can find Svetlana Aleksiyeviç books, Svetlana Aleksiyeviç quotes and quotes, Svetlana Aleksiyeviç authors, Svetlana Aleksiyeviç reviews and reviews on 1000Kitap.
Heyrətlə baxdım ətəyə… Dona… Axı biz cəbhədə ancaq şalvar geyinirdik əynimizə. İndi gəl ətəkdə gəzməyi öyrən, görüm, necə öyrənirsən? Elə bil ayaqlarım dolaşırdı bir-birinə. Mülki paltarda gedirsən, qəfildən bir zabitlə qarşılaşırsan, özündən asılı olmayaraq əlin əsgəri salam verməyə qalxır. Vərdiş eləmişdik: hər kəsə çörək payı verilirdi, dükana gəlirsən ki, çörək payını alasan, sənə lazım olan qədər çörək götürürsən və pulunu ödəməyi unudursan. Ən adi şeyləri də təzədən öyrənmək lazım idi… Adi həyatı xatırlamaq…
Ölüler Şehrinin Sorumluları
Komünist Parti Merkez Komitesi yaptığı üst düzey toplantıda,davanın suç mahallinde,yani Çernobil'de görülmesi gerektiği yönünde karara vardı.Duruşma, Kent Kültür Merkezinde gerçekleşti.Sanık sandalyesinde altı kişi oturuyordu:Santral müdürü Viktor Bryuhanov, başmühendis Nikolay Fomin, başmühendis yardımcısı Anatoli Dyatlov,vardiya şefi Boris Rogojkin, reaktör sorumlusu Aleksandr Kovalenko,SSCB Nükleer Güvenlik Müfettişliğinden müfettiş Yuri Lauşkin...
Sayfa 14 - Epsilon YayıneviKitabı okuyor
Onlar danışanda da dinləyirəm… Susanda da…
Hep böyle mi olması lazım? İnsan büyük bir olaya asla vaktinde eremiyor. Olaylar insanın algı sınırını hep aşıyor.
Sayfa 167Kitabı okuyor
Özellikle kötülüğün kozmik büyüklüklere ulaştığı günümüzde, dünyada kötülüğü daha da arttırmadan kötülüğün içinden nasıl sıyrılıp geçilir?
Bu dünya ve insanlar artık eskisi gibi değil. Bilemediğim tek şey, ruhu var mıdır insanın? Nasıl bir şeydir o ? Ve öte dünyaya tüm o ruhların hepsi nasıl sığıyor?
Sayfa 96Kitabı okuyor
Tetiği insan çeker, fakat mermiyi Tanrı taşır. Herkesin kendi yazgısı var !
Sayfa 71Kitabı okuyor
Dünya üzerindeki en adil şey ölüm. Kimse parayla rüşvetle ondan kaçamadı henüz. Ve herkesi alıyor toprak: iyiyi de, zalimi de, günahkarı da. Bundan daha adaletli bir şey yok dünyada. Hayatım boyunca canla başla ve dürüstçe çalıştım. Vicdanımla yaşadım. Ancak benim payıma düşmedi adalet. Tanrı elindekini bir yerlerde bölüştürmüş olmalı, sıra bana geldiğinde verecek bir şey kalmamıştı heybesinde. Gençlerin ölümü bir ihtimaldir, yaşlılarınki ise kesin... Hiçbirimiz muaf değiliz ölümden; ne çar olanlarımız ne de tacir...
Sayfa 66Kitabı okuyor
Öyleyse neden hatırlar insanlar? Hakikate ulaşmak için mi? Adalet için mi? Her şeyi oluruna bırakıp unutmak için mi? Aslında devasa bir olayın parçası olduklarını fark ettikleri için mi? Yoksa, geçmişte bir sığınak arayışı mı hatırlamak? Oysa hatıralar çok kırılgan, kısa ömürlü şeylerdir, somut bilgi değil, bir insanın kendisi hakkında yürüttüğü tahminlerdir. Bilgi bile sayılmazlar hatta, salt duygulardır hatıralar.
Sayfa 63Kitabı okuyor
Felaketler tarihi başladı… Ama insan bunun üzerine düşünmek istemiyor, çünkü şu âna dek hiç kafa yormamış buna, tanıdık olanın arkasına gizlenmeyi tercih ediyor. Geçmişin arkasına…
Sayfa 51Kitabı okuyor
Mümkün mü… Mümkün mü sevgiyle birini öldürmek? Böylesi bir sevgiyle hem de! Niye bu iki şey birlikte? Sevgi ve ölüm. Bu ikisi her zaman birlikte. Kim açıklayacak bana bunu? Kim anlatacak nedenini?
Sayfa 40Kitabı okuyor
“Nerede aşk varsa, orada Tanrı var…”
İnsan ölüm karşısında hep yalnızdır.
