141 sayfa olan bu kitabın içerisinde dokuz tuhaf öykü var Genel olarak öyküleri sevdim. Hatta okuduğum birçok öykü kitabından güzeldi. Sarıyor, merak ettiriyor bir şekilde okutuyor kendini. Bazı hızlı geçişleri var bence. Dil sade, anlaşılır. Öyküler hakkındaki düşüncelerimi belirttim. Üç tanesi çok kısaydı sadece onlar hakkında yorum yapmadım.
Akıl Tutulması başlıklı öyküyü okurken neye uğradığımı şaşırdım. Gerçekten 45 sayfacık yere ağzımı açık bırakacak olaylar sığdırılmış. Benim en sevdiğim öykü bu oldu.
Gölgesiz Pencere isimli öyküyü okurken önce sinirlendim. Sonra anlamlandırmaya çalıştım. Bitmesine yakın da okdukça üzüldüm. Tuhaftı, ne hissedeceğimden emin olamadım.
Duvar kısmı bana biraz mantıksız geldi. Belki de ben anlamlandıramadım fakat bu öyküden hiçbir şey anlayamadım.
Mutsuzluk başlıklı öyküde o kadar üzüldüm ki! Önce sadece Tufana, ama öykünün sonunda Melek'e de üzüldüm. Bence bunların hikayeleri ayrıntılı ve en başından başlayarak 300 civarı bir kitapta yazılabilir ve keyifle de okunabilir.
Kırmızı Toka bölümünü bu kadar seveceğimi düşünmezdim. Bayılıyorum şok edici olaylara, asla beklemediğim şeylerin gerçekleşmesine. Öykünün ismi daha uyumlu olabilirmiş.
Döngü'yü okuduğumda dile getirdiğim ilk cümle 'neler oluyor yahu!' oldu. Mantığını çok anlamasam da adı üstünde "Tuhaf Öyküler"
Öykü okumayı seven herkese önerimdir. Okuyun, okutun
