Ellerimizle sımsıkı tutmaya benzer bazı mutluluklar.elinden kayıp düşürüldüğünde bir türlü uğramaz sana.
Mutlulukları küstürmemek gerek gönlümüzde.
Geldiğinde iyi ağırlamalı belki de içimizde.
Hayata küsmeye oldukça yatkındır gönüller.
En ufak olumsuz bir olay yeter buna...
En ufak istenmeyen bir durumda karaları bağlamıyor muyuz?
Geleceğe dair kurulduğumuz hayallerimizden bile vazgeçiveriyoruz o an.
Elbette insan olarak hüzünlerimizi de sağlam yaşamak gerek.
Neticede bize ait olan her duygu değerli.
Çünkü bizim.. bizim dünyamızın bir parçası.
Lâkin bir hüznü hakkını vererek yasayalım derken,sağ duyumuzdan ödün vermemek gerekiyor.
Kısacası tadında bırakmak diyebiliriz buna.
Mutluluğu yakaladigimizda nasıl ki
Bizi terkedeceginden ürperiyorsak,
Hüzünler bize uğradığında da onların da kalıcı olmayacağını bilmek lazım.
Hayatta her şey ince bir denge.
Güzellikler ile süslemeli gönül bahçemizi...
