"Dudaklarında diğer mevsimleri izlerken
Ocak ayından kalma bir esinti seslenir
Edebiyatın tozuna yerleşen meraklı bekleyişler
Kıvrılan enerjinin ise keyifli yolculuğundalar"
"Rota, aşkın yanından geçtiği zaman
Bakışlardaki acıtan yağmur, yıllara yorgun bakar
İyi bildiğim mısralar gecelerle yan yana
Hislerim ise beyaz bulutların arkasına sıralanır"
"Doğumun tek şartıydı sevgi
Heceler parçalanırken dağıldı kara bulutlar
Yanaklarında süzülen yaramazlık kıskandı geceleri
Tebessüm saatinde yelkovan oldu çözümleri"
Bedenim ansızın kötülüğü ateşlerken
Kurak topraklardan yüzünü yakıp kaçar aydınlık
Kısa kalmış bir doz çaresizlik
Yetişmenin derdinde sıkışan sevinç çığlıklarım
Bence şiir yazmak, roman ve öykü yazmaktan daha zordur. Çünkü şair bir kaç mısrada bütün duygu, düşünce ve aklında uzun uzadıya dönen cümleleri anlatmak ve okuyucuya hissettirmek zorundadır. Ufuk Sezer’in bunu başarılı bir şekilde yaptığını düşünüyorum. Kitabında bizleri birbirinden güzel otuz beş şiir bekliyor.
Kitabın arka kapağı aslında nasıl şiirler ile karşılaşacağımızı çok güzel bir şekilde anlatıyor…
#arkakapak
Dudaklarımızdan çıkan sözler içimizi hem ısıtan hem de soğutan mevsimlere sebep olmaz mı? Kelimeler hayatın belli başlı yerlerine sıralanır. İçimizi döktüğümüz güzel anıları da savurur, gelecek mevsimler. Yaşandıkça koyulaşır sıfatlar. Güldükçe, keyif aldıkça, yaşamın döngüsü pozitif olarak sunar mısralarını. Dizilen duygular kendiliğinden şiire dönüşür. Tanıdığın ve tanımadığın kalplere ulaşır tecrübeler. Okundukça mutlulukla dolar içimizdeki sızlayan mevsimler. Dudaklarda başlar tüm güzellikler. Aşkla, sevgiyle renklenir imgeler.Sevdikçe, nefes aldıkça edebiyatın sokaklarında gezinir çocukluğum. Kahkahalarını tüm dizelere atar durur. Buruk bir sevinç bile olsa toplar onu samimiyet. Yakalar hayat tüm güzel olan her şeyi. İntikal ettiğim gecelere edebiyat söylenir. Mutluluk kalbe dokunduğu zaman şiirler dile gelir ve dökülen mevsimler hecelere seslenir. Umut dolu kelimeler hayata renk verir.
Son olarak sizlere kitaptan çok sevdiğim mısraları bırakıyorum…
“ Üstümde yılların umuda bulanışı
Küf tutmuş yalnızlıkta anlık bir duyguydum
Işıltılı dizelerin arasındaydı saçları
Yıldızlara iliklediğim geleceğin tılsımları”
(Karaladığım Çocukluk şiiri)