Dört bir yanını çeviren işçi kuşaklarının ıstıraplarını görmezden gelmek için böylesine geçerli nedenlere sahip bulunan sermaye, uygulamada da, insan soyunun adım adım yozlaşması ve en sonu insanlıktan çıkma olasılığı karşısında da dünyanın batma olasılığı kadar az ilgilidir. Her borsa oyununda, fırtınanın er geç kopup her şeyin alt üst olacağını herkes bilir, ama gene de hepsi, kendisinin altın yağmuru ile küplerini doldurup onu sağlama aldıktan sonra, dünyanın kendinin değil, komşusunun başına yıkılabileceğini düşünür. Apres-moi el deluge!(benden sonrası tufan!) Her kapitalistin ve kapitalist ulusların sloganıdır. Demek ki, sermaye, toplumun koyduğu zorunluklar olmaksızın işçinin sağlığına karşı da, yaşayacağı ömrün uzunluğuna karşı da vurdumduymazdır.