'Nâzım yok artık, ama onun
sürdürdüğü mücadele bitmedi.'
Nâzım'ın son aşkı, Vera. Nâzım'ın kalan ömrünü güzelleştiren aşkı Vera Tulyakova Hikmet.
Nâzım ile konuşmaları, mektuplar, anılar, şiirler... Aralarında geçen o güzel anların bu kitapta toplanması gerçekten harikulade. Vera ile Nâzım'ın ilk tanışmalarından Nâzım'ın ölümü de dahil olmak üzere geçen süredeki her olay ince ince duygu yüklü olarak Vera sayesinde unutulmayıp kızı tarafından bu kitapta toplanmış.
'Oysa, bunca insanın aç, barınaksız yaşadığıyeryüzünde, bu kadar umutsuz insan varken biz seninle mutluyduk Nâzım. Bu şaşırtıcı değil mi?' demişti Vera.
'Tıp, Nâzım gibi birini yaşatacak güçte değilse, tıp eğitimi almanın ne anlamı olabilir ki?' diye Nâzım'ın elinde sabah gazetesiyle kapı eşiğine yığılıp kalmış ölü bedenine sitemini belirtiyor.
Benim için Nâzım Hikmet hakkında öğrendiğim birçok şeyde yararı olan en önemli kitaptı belki de. Nâzım'ın ölümünden sonra Vera'nın her gece onunla olan hayali sohbetler bile insanı hüzünlendiriyor. Okurken çok ağır gelen cümlelerin aslında gerçek hayatta geçen diyaloglar olduğunu bildiğiniz için daha bir hüzün geliyor. Nâzım'ın vefatı hakkındaki sayfaları okurken sanki en sevdiğiniz kitabın kahramanı vefat etmiş gibi üzülüyorsunuz.
Kitapta Vera ile Nâzım'ın fotoğrafları, Nâzım'ın kimliğinin fotoğrafı, davetlerdeki çeşitli fotoğrafları ve daha hiç görmediğimiz Nâzım fotoğrafları son sayfalarda derlenmiş bu da hemen bitirip fotoğrafları inceleme isteği uyandırıyor. Benim için çok üstün bir kitaptı, Nâzım'ın göbek bağıyla ülkesine bağlı olması gibi.
