Wolfgang Emmerich Sözleri ve Alıntıları
Wolfgang Emmerich sözleri ve alıntılarını, Wolfgang Emmerich kitap alıntılarını, Wolfgang Emmerich en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Baharın artık gelmesi lazım Ruth! Yaklaşık iki yıldır mevsimleri, çiçekleri, geceleri ve dönüşümleri... Hiçbir şeyi hissetmiyorum."
"bir hiç olduk biz, hiçiz, öyle olacağız / kalacağız öyle."
Artık hayal edecek bir şeyimiz kalmamıştı; kendimize yeni umutlar imal ettik; başka türlü yaşamaya devam edemezdik.
İntiharın kaçınılmaz bir son olduğunu sanırım pek çok şair ve yazarla kanıksadık biz. Çürümenin Kitabı isimli eserini Almancaya tercüme ettiği aynı zamanda Fransa'da iken tanıştığı Emil Cioran, doğmuş olmanın sakıncası üzerine düşünmekteydi. Celan, ondan ne kadar etkilendi bilinmez; ancak, çağın çürüyen vicdanından etkilendiği ve yaşıyor olmanın sakıncasını bizzat tecrübe ettiği muhakkaktı. Yaşıyor olmak, Celan'ın deyimiyle, yaralardı.
"Bize acı çektiren zaman, meydana gelen her türlü onulmaz felakete boyun eğmeyen umutlarımızın zamanıydı...''
Ingeborg Bachmann, Celan'ın hayatının çok önemli bir kavşağında durmaktadır. Buna hiçbir itirazımız yok. Aksine, bu iptila derecesine varan aşk; Celan'ın karakterindeki bazı duyguların son derece net tezahürüdür.
''...bize şahittir nerde bir kelime alev alsa
sen, çok, çok gerçek. ben ne çok deli.''
Paul için aşk, dünyevi hayattan uzaklaşıp yıldızların üstünü mesken edinmektir.
"Bugün içimden çırılçıplak satırlar geçiyor Franz: Her Allah'ın günü, uçurumlarımdan aşağıya doğru... Bugünden yarına yaşıyorum; daha doğrusu, bugünden bugüne... "
Celan'ın boğularak hayatını kaybetmesine dair, intihardan başka şüphe uyandıran hiçbir açıklama olmamıştır. Muhtemelen Celan, Nisan'ın 19'unu 20'sine bağlayan gece, evinin yakınındaki Emile Zola Bulvarı 'ndaki Mirabeau Köprüsü'nden Seine Nehri kıyısına inmiştir. Hala boş kitap raflarının bulunduğu fakirhanesini, düzenli bir halde bırakmıştır. Yazı masasının üzerinde, altı çizili şu satırların bulunduğu Hölderlin biyografisi mevcuttur: "Bu deha, bazen kararırdı ve kalbindeki kör kuyuların içine doğru düşmeye başlardı."