Öne Çıkan Yusuf Kotan Gönderileri
Öne Çıkan Yusuf Kotan kitaplarını, öne çıkan Yusuf Kotan sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Yusuf Kotan yazarlarını, öne çıkan Yusuf Kotan yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bu kan kokan coğrafya,
bu çığlıklar senindir.
Bu gözü yaşlı tarih,
hıçkırıklar senindir.
Yeryüzünde çiğnenen bütün haklar senindir.
Prangalı hükümler,
aydınlıklar senindir.
Yıllardır, uygarlıktan sana hep
enkaz kaldı.
Ufka bir bak yiğidim,
İnkılaba az kaldı!
Sayfa 38
"Şemsiye taşımak istemiyorum . Islanmak daha gûzelmiş.. Yitik kalbini arayan , Bir şairin gòzyaşlarıyla . Yaktım sana dair isteklerimi .. Tutunmayacağım bulutlarına , Avuçlayamayacak yıldızlarını , Gökkuşağına dokunmayacağım. Ben bir samanyolu bedevisiyim. "
Osükûn evinde gözhapsindedir
Ben duman dumanım uçurumlarda
Bir istilâ, bir cehennem şarkısı
Ne kadarbaksam da kalbine aşkın
Beyazı siyahtan seçemiyorum
Kurşun dökülüyor parmağıma
Orda bir duvak Var, açamıyorum
Hangi mağrur günahkar dokundu denizlere hangi Ateş yakarak bütün yelkenlileri dağlara pranga vurabilir yeniden hangi fırtına yıkar Deniz fenerlerini kesebilir mi isyan çınar'ınköklerini
Mihengimi bıraktım seninle Tan yerine bütün günahlarımı alıp götürdü Rüzgar hangi dünyaya baksam orada gözlerin var sensizlik bir denizdegömülmek en derine
Sonsuz armağanısın ruhuma, kaderimin
Kimse bilmez sen kimsin, bu soylu destan kimin
Her köşede zifiri bir muamma bırakan Gönül memleketimde seyyah mıdır gözlerin renkler avare sitem başıboş kuytular da mavi midir yeşil mi si yah mıdır gözlerin yoksa yalancı mıdır günah mıdır gözlerin
Bana hangi masalın rüzgarıdır
Hangi deniz yorgunu martılar kaldı bana
Ne masmavi gökyüzü, göçmen kuşlar ve bahar ne de bir pervanedir gözlerimden
Okunan belki son bir zelzele son bir ayin
Ve mezar ,
Bilinmez var mı seven pişman olup yıkanın
İskendere sormalı mezarının rengini nice Mermer simsiyah dökülür de yerlere ah bulursun orada aynaların cengini
Kanarken içimde Umut ve hayal
Ben bana ederim bin türlü kahrı
Ya ateş üfleyip yakmasın kaval
Ya da bir mezara girsin bu ağrı
Bir ömrün son ve suskun man zulmesidir
Mezar , rüzgarınla savrulur yeryüzünde;
Ruhuma bak gün olur ki, adını ümmiler
Bile yazar ,alır kirpiklerinden geceyi ağlatarak